องค์หญิงปลายเเถวกับเเมวท่านเเม่ทัพ

เขาสู้รบในสงครามมานานนับสิบปี เพียงเพื่อหวังทูลขอให้ยกเลิกสมรสพระราชทาน ทว่าเมื่อกลับมาถึงวังหลวง องค์หญิงน้อยผู้เคยคลั่งรักเขา กลับมีเพียงสายตาว่างเปล่าที่มอบให้...
บัดซบ! เหตุใดใจสตรีจึงเปลี่ยนง่ายดายนัก!
.............................................................

“แมวสีส้มอ้วนฟูตัวนี้มากินปลาที่ตำหนักของข้าห้าวันแล้ว
อีกทั้งยังเลือกกินแต่ปลาดี ๆ หากข้าไม่ให้ก็ร้องโวยวายเอาแต่ใจ เสียงดังไปทั่ว
เมื่อกินอิ่มก็นอนพักพุงป่องหงายท้องที่ตำหนักของข้าทั้งวัน
ไม่ทำการทำงานใด ๆ แม้แต่ลืมตามองหนูยังยากลำบาก
หากท่านผู้เป็นเจ้าของแมวตัวนี้เห็นจดหมาย โปรดมาจ่ายค่าปลาให้ข้าด้วย!”

'องค์หญิงสิบห้า'

เจ้าพั่งจูตัวต้นเรื่องมองแม่ทัพเฉินด้วยแววตาเรียบเฉย ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอันใดในการกระทำของมัน ที่บัดนี้ได้สร้างความวุ่นวายไปทั่วบริเวณอย่างร้ายกาจ มันคงไม่รู้ว่า ชื่อเจ้าของตำหนักที่มันได้ไปสร้างความวุ่นวายนั้นเป็นผู้ที่ตนไม่อยากเห็นหน้าที่สุดในวังหลวง…
องค์หญิงสิบห้า....ว่าที่ฮูหยินของเขานั่นเอง!

สวัสดีคะนักอ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณ เเนวโรเเมนติก พ่อเเง่เเม่งอน ปมไม่ซับซ้อน
พระเอกเกือบโบ้ เเต่หลัง ๆ คลั่งรัก
เป็นแนวครอบครัว ปมไม่หนัก เน้นความสัมพันธ์ของพระนางและน้องเเมวอ้วนน่ารัก ทาสเเมวห้ามพลาดเลยนะคะ
พระเอกช่วงแรกจะนิ่งๆ ไม่รู้ใจตัวเอง แต่ไม่นานก็คลั่งรักคนสวยของเรา หืดหาดไม่หยุด =,.=

เนื้อเรื่องอ่านง่าย ฟิน เเละได้ข้อคิดค่ะ