ฟาร์มใจ

เมื่อคุณชายขี้วีนจำใจต้องไปอยู่ฟาร์มกับพ่อเลี้ยงสุดขรึม ความต่างสุดขั้ว แต่ใจกลับระรัวทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้ เส้นทางของหัวใจเล่นตลกเสมอ เมื่อนำเสนอรักมาให้แบบไม่รู้ตัว

*****************************************

“เรียบร้อย ใช้ได้แล้ว ทีนี้ถ้าจะประชุมออนไลน์ หรือว่าจะติดต่ออะไรใครก็ทำได้ ถ้ามีปัญหาก็โทรหาผม ผมให้เบอร์ของผมไว้แล้วอยู่ตรงนี้ คุณจะเซฟชื่อผมว่าอะไร?” รณรัตทำให้เสร็จสรรพ และเอ่ยถาม เขาจะได้กดเซฟเบอร์บันทึกข้อมูลให้เรียบร้อยและส่งคืนให้กับธนวัฒน์

“ตัวร้าย” ธนวัฒน์พูดช้าๆ ชัดๆ

“อืม” รณรัตส่งเสียงในลำคอ และกดบันทึกให้เรียบร้อยก่อนส่งคืนให้ธนวัฒน์

“สำหรับตัวตึง”

ธนวัฒน์มองหน้าของรณรัตเขาพูดออกมาแบบนี้จะหาเรื่องกันใช่ไหม มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่

“นี่คุณหาว่าผมเป็นมีพฤติกรรมเด่นแปลกประหลาดกว่าชาวบ้านอย่างนั้นเหรอ?”

“ผมไม่ได้พูด คุณต่างหากที่บอกว่าผมเป็นตัวร้าย ผมยังไม่ว่าอะไรเลย ก็เซฟให้ตามที่ตัวตึงต้องการ” รณรัตยักไหล่และไม่คิดจะอธิบายเพิ่มเติมด้วยว่าทำไมเขาถึงเรียกธนวัฒน์ว่าตัวตึง

“นี่กลับมาพูดกันให้รู้เรื่องนะ เรียกตัวตึง เพราะอะไร?” ธนวัฒน์ก็ไม่ยอมง่ายๆ เหมือนกัน พยายามยันตัวลุกขึ้น และก้าวเท้าออกไปคว้าแขนและตัวของรณรัตอย่างรวดเร็ว แต่อาจจะลุกเร็วไปหน่อย ก็เลยทำให้เขาเสียหลักเซเข้าไปหา กระแทกเข้าให้กับหน้าอกของรณรัตเขาอย่างจัง จนเหมือนจะเข้าไปซบเขา

“ไม่บอกว่า ‘ตึง’ ตรงไหน นั่งลง จะเดินก็ค่อยๆ เดิน ไม่ใช่พุ่งหลาวตลอดเวลา” รณรัตประคองธนวัฒน์ให้ลงไปนั่งที่เก้าอี้อีกครั้ง และปล่อยชายหนุ่มเอาไว้ตามลำพังในห้องพักของเขา