ย้อนชะตาทวงนางกลับคืน

โปรย…

“ลี่ลี่ ข้าขอโทษที่ไม่ได้รอเจ้า”เว่ยโจวกล่าวออกมาทั้งน้ำตานองหน้า

ร่างกายของนางมีแต่หยาดโลหิตหลั่งใหลออกมาทั่วทั้งร่าง และเริ่มจางหายเป็นฝุ่นละอองไปทีละน้อยลู่ลี่หรูดึงร่างบางของจ้าวเว่ยโจวเข้ามาสวมกอดแน่น แต่ถึงทำเช่นนั้นนางก็ยังจางหายไปเหลือทิ้งไว้เพียงชุดมงคล

เขากอดชุดนั้นร่ำไห้ กรีดร้องอย่างคนเสียสติ ครั้งหนึ่งยอมปล่อยมือนางไป

เพียงแค่คำว่าสหายที่นางขีดเส้นแบ่งเขากับนาง แล้วที่เหลืออยู่เล่า เหมือเพียงเถ้ากระดูกของนางกองอยู่ตรงหน้า

แล้วเขาเสียสละทุกสิ่งไปเพื่อสิ่งใด ในเมื่อสุดทางปลายทางที่นางต้องจากไปนั้นมีเพียงแต่ความทุกข์ทรมาน

หากชาติหน้ามีจริง เขาจะทวงนางคืน ทำทุกวิธีให้นางเป็นของเขาคนเดียวเท่านนั้น

“จ้าวเว่ยโจว”

นักเขียน Narokill
นามปากกา 飛珍 หงเฟยเจิน