อยู่ดีๆ ก็มีผัว(เป็นงง?)

ฉันตื่นมาก็มี “ผัว” และมารู้ว่าผัวที่มีดันเป็นคนที่ “เกลียดชังน้ำหน้า” แล้วฉันจะแสร้งเล่นละครเป็น “เมีย” ของผู้ชายคนนี้ต่อเพื่อหลอกเอา “เงิน” เขา เหมือนที่เขาหลอกฉันว่าเป็น “ผัว” ฉันเพื่อจะหลอกเอาที่ดินของฉันดีไหม แต่ที่แน่ๆ ฉันจะไม่ยอมเสียตัวให้นาย “เสาร์” แน่นอน แต่ “น้ำหนึ่ง” ก็พลาดเมื่อคนที่เขียนละครเรื่องนี้คือคนเจ้าเล่ห์ร้อยแผนการหาใช่เธอไม่
+++++
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้คุณเสาร์!”
ฉันสั่งเขาเสียงเข้มห้วนไม่พอใจ แต่ในใจของฉันกลับสั่นสะท้านเต้นแรงตื่นเต้นกับการถูกสวมกอดจากด้านหลัง
“สนิทกับมันเหรอไอ้หน้าอ่อนนั่น และทำไมต้องนั่งใกล้มัน ออกไปก็เปลี่ยนมานั่งข้างฉันซะ ฉันจะนั่งแทนที่ของเธอที่นั่งก่อนหน้านี้” เสาร์ไม่ปล่อย แถมยังกอดรัดเอวเล็กคอดแน่น
“เดี๋ยวคนมาเห็น ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้คุณเสาร์”
“ตกลงก่อนสิ”
“ทำไมฉันต้องตกลงด้วย ปล่อยก่อนที่ฉันจะโกรธไปมากกว่านี้คุณเสาร์” น้ำหนึ่งสั่งเสียงห้วนแข็งอีกครั้งและเน้นย้ำทุกคำในประโยค
“เพราะเธอเป็น ‘เมีย’ ฉัน หรือว่าลืมไปแล้วฮึ งับ!” แล้วปากหนาก็กัดซอกคอระหงฝากรอยเขี้ยวคมของตนเองไว้ให้น้ำหนึ่งได้จำว่าตนเองเป็นอะไรกับตน
“คุณมันบ้าไปแล้วคุณเสาร์!”
เขาไม่ได้กัดให้ฉันเจ็บ แต่เขากัดเพื่อทิ้งรอยไว้บนคอฉัน น้ำหนึ่งยกเท้าขึ้นกระทืบเท้าใหญ่ของคนที่สวมกอดตนเองอยู่ด้านหลังจนเขาร้องโอดครวญออกมาด้วยความเจ็บ แล้วตัวเองก็ผลักดันเขาออกห่างแล้วหมุนตัวมาเผชิญหน้าพร้อมกับยกมือขึ้นตวัดฟาดหน้าคมสากไปหนึ่งทีเต็มแรงชัง
เผียะ!
“อย่ามาทำแบบนี้กับฉัน จำไว้!”
ยังไม่ทันได้เดินหนีก็ถูกมือใหญ่คว้าข้อมือดึงฉุดรั้งกระชากเข้าไปกอดอีกครั้ง
“ทำไมจะไม่ได้ ก็ในเมื่อเธอเป็นของฉัน ถ้าออกไปเปลี่ยนที่นั่งกันด้วย ถ้าไม่เปลี่ยน ฉันจะบอกทุกคนว่าเราเป็นอะไรกัน”
“คุณขู่ฉัน?”
“ไม่ได้ขู่ แต่ฉันทำจริงแน่น้ำหนึ่ง อีกอย่างเมื่อกี้เธอตบฉัน เธอก็ต้องชดใช้ว่าไหม” แล้วผมก็ดันคางเล็กให้แหงนเงยขึ้นพร้อมกับผมก้มลงบดกระแทกปากของผมกับกลีบปากอ่อนนุ่ม
“อะ...อื้อ”



***นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นค่ะ

ปล.โหลดตัวอย่างทดลองก่อนตัดสินใจนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)

***ซื้อหน้าเว็ปจะราคาถูกกว่าซื้อผ่านระบบแอปเปิ้ลนะคะ***