ไหนว่าจะไม่รัก [I'll never love you]

ไทเลอร์ [20 ปี] เจ้าของดวงตาสีเขียวมรกต นายน้อยแห่งครอบครัวนักบุญ วาลัวส์ ผู้เป็นเจ้าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่กระจายอยู่หลายประเทศทั่วโลก ไทเลอร์ขยะแขยงพวกเด็กกำพร้าและตราหน้าว่าพวกเขามันก็แค่ปีศาจหิวเงิน

ไอเฟล [19] เด็กกำพร้าที่ถูกรับมาเลี้ยงตั้งแต่จำความไม่ได้ เด็กดีเรียนเก่ง เข้าเรียนมหาลัยชื่อดังและคณะในฝันได้โดยการสนับสนุนเงินทุนจาก วาลัวส์ สำนึกบุญคุณเป็นที่สุด ไม่อยากเป็นภาระให้บ้านเด็กกำพร้ามาก จึงทำงานพาร์ทไทม์ควบคู่ไปด้วย

"ไม่ต้องมาทำสะดีดสะดิ้ง สกปรกอย่างนาย ฉันกินไม่ลงหรอก" ไทเลอร์พูดใส่หน้าไอเฟลตั้งแต่วันแรกที่เขาย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโด

"ผมไม่มีวันรักคนที่เขารักคนอื่นทั้งใจหรอก ผมรักตัวเองมากพอ" ไอเฟลพูดแบบนั้น เมื่อรู้ว่าเจ้าของหัวใจของอีกฝ่ายคือเพื่อนสนิทอย่างเหมันต์

**เนื้อหาบางส่วน**

"อื้อ"
เสียงครางในลำคอราวกับลูกสัตว์ตัวเล็กๆ เรียกคนที่กำลังสะลึมสะลือให้เบิกตาโพลง ดวงตาคมกวาดตามองหาที่มาของเสียงนั่นก็พบกับต้นตอ เด็กหนุ่มที่เขาเคยพร่ำบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนา สกปรกจนไม่อยากจะเข้าใกล้ จ้างให้ก็กินไม่ลง บัดนี้ได้นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขาสร้างความตกใจให้เจ้าของแผงอกกำยำไม่น้อย



"เฮ้ย ไอ้เด็กกำพร้า มานอนนี่ได้ไงวะ"
เขาอุทานออกมาอย่างตกใจพลางดีดตัวเองลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วทำเอาเจ้าของร่างเล็กสะดุ้งตื่น อีกทั้งเสียงของเขายังค่อนไปทางตะโกนจนคนตัวเล็กกว่าที่พึ่งลืมตาตื่นอยู่ในอาการงุนงง

ดวงตาคู่งามพยายามกวาดมองรอบๆ ห้อง สมองและร่างกายที่ค่อนข้างบอบช้ำปลุกความทรงจำเรื่องเมื่อคืนจนกระจ่างชัด รอยฟันจางๆ กับรอยแดงบนเนื้อตัวขาวใส และความรู้สึกเจ็บตรงนั้นเมื่อถูกช่วงชิงครั้งแรกไปทำเอาเด็กหนุ่มหน้าร้อนผ่าว กลิ่นคาวคละคลุ้งของน้ำกามช่วยย้ำเตือนภาพเมื่อคืนเป็นอย่างดี
ภาพที่เขาร่วมรักกับเจ้าของห้องที่กำลังมองเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจอย่างที่สุด

"คือ เมื่อคืน..." คนตัวเล็กหมายจะอ้าปากเอ่ยบอกว่าเมื่อคืนไทเลอร์เมามากและได้ล่วงเกินอะไรเขาไว้บ้าง แต่ไม่ทันได้อ้าปากพูด เจ้าของดวงตาสีเขียวมรกตก็ชิงเอ่ยเสียก่อน

"แกแอบเข้ามาในห้องเพราะเห็นฉันเมาแล้วมาอ่อยฉันสินะ แม่งขยะแขยงว่ะ ไอ้เด็กกำพร้า"

ไทเลอร์ปล่อยสัตว์สี่เท้าออกมาจากปากพลางลุกขึ้นจากเตียงหลังใหญ่ แม้ในใจจะจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้บ้างแต่เขาก็เลือกที่จะพูดไปแบบนั้นเพื่อกลบเกลื่อนว่าตัวเองว่ารู้สึกดีแค่ไหนที่ได้เป็นเจ้าของร่างกายของเด็กน้อยคนนี้ แต่ด้วยทิฐิอันแรงกล้าของตัวเองจึงทำให้เขาเลือกจะแสดงออกไปในทางตรงกันข้าม

"คือ เมื่อคืน...คุณต่างหาก" ไอเฟลหมายจะออกปากแก้ต่างให้ตัวเองแต่ก็เถียงไม่ทันคุณชายเอาแต่ใจนี่อีกครั้ง

"ไม่ต้องมาพูด ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ที่ของนายอยู่โซฟานู้น"
พูดแล้วเบี่ยงหน้าหลบไม่กล้าสบตาคนตาโตเพราะกลัวว่าความจริงที่เมื่อคืนเขามีความสุขมากแค่ไหนมันจะเอ่อล้นออกมาทางดวงตาสีมรกตนั่น ไอเฟลได้แต่กัดริมฝีปากแน่นแล้วกลืนก้อนเหนียวลงคอก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นจากเตียงหลังนั้นแล้วเดินออกไปทั้งที่น้ำใสๆ มันเอ่อออกมาจากดวงตากลมโตอย่ากลั้นไม่อยู่

เรื่องนี้เป็นเรื่องแยกออกมาจากนิยายเรื่อง เพราะนายนอกใจ ค่ะ
โหลดตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ