น้องสาวตัวดีของพี่ใหญ่จอมบงการ

ถานลี่หลินถูกเทพแป้นพิมพ์ลงโทษในขณะที่เธอกำลังทำตัวเป็นเกรียนคีย์บอร์ดวิจารณ์นิยายเรื่องจอมบงการอย่างเมามัน สิ่งที่ได้รับคือการเข้ามาเป็นหนึ่งในตัวละครที่อาจตุยเย่ได้ตลอดเวลา โดยมีพี่ใหญ่นอกไส้ของเธอให้การปกป้อง คอยกีดกันทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้น้องสาวบุญธรรมคนนี้ต้องถึงที่ตาย

ครั้งแรกที่ได้เจอกัน ถานลี่หลินในวัยปักปิ่นเกือบตุยเย่เพราะความหิวตาย

ครั้งต่อมาเกือบตกน้ำเพราะความซุ่มซ่ามของตัวเอง

ครั้งที่สามเกือบตกหลุมล่าสัตว์ที่ตัวเองเป็นคนขุดเอาไว้

ยังมีครั้งต่อไปและครั้งต่อไปเรื่อยมาจนกระทั่งถานลี่หลินอายุได้สิบหกปี

"ระวังหน่อยน้องสาว คนผู้นั้นที่เจ้ากำลังหว่านแหมาเป็นสามีเขาชอบทรมานสตรีอุ่นเตียงเป็นประจำ พี่คิดว่าเจ้าเลือกคนใหม่ดีกว่าหรือถ้าให้ดีเจ้ารอไปอีกสามปีก็แล้วกัน"

"พี่ใหญ่เจ้าคะเวลานี้ข้าอายุสิบหกปีแล้ว หากให้ข้ารออีกสามปีข้าคงต้องกลายเป็นสาวเทื้อให้พี่ใหญ่เลี้ยงดูแน่นอน"

"ข้าเลี้ยงดูเจ้าได้และเจ้าก็จะไม่เป็นสาวเทื้อคาเรือนเช่นกัน"

"พี่ก็พูดได้เพราะพี่กำลังเตรียมแต่งภรรยา เมื่อมีภรรยาให้รักใคร่พี่ใหญ่จะมาสนใจข้าได้อย่างไร"

"ข้าไม่คิดแต่งภรรยาในตอนนี้ ข้ายังต้องเตรียมตัวสอบขุนนางและหาเงินเข้าบ้านมาปรนเปรอเจ้า อย่างน้อย ๆ ก็ต้องรอไปอีกสามปีข้าถึงค่อยคิดเรื่องนี้อีกครั้ง เจ้าไม่ต้องกังวลไป"

"พี่ใหญ่โกหก พี่ชอบแม่นางว่านเหลียนซ่งถึงเพียงนั้น ทำทุกอย่างเพื่อนางมาโดยตลอด ท้ายที่สุดพี่ใหญ่ก็ต้องแต่งนางเข้าบ้านอยู่ดี ข้ากล้าพนันเลยว่าไม่เกินสองปีหลังจากนี้ ดังนั้นอาศัยช่วงเวลาก่อนที่พี่ใหญ่จะแต่งนางเข้ามา หว่านแหหาสามีให้ข้าสักคนก็แล้วกัน"

ถานลี่หลินจำได้ว่าถานเหวินฟงคือพระรองของนิยายเรื่องจอมบงการที่ในตอนท้ายได้ลงเอยกับว่านเหลียนซ่งเพื่อนสนิทของนางเอก แล้วคอยเป็นมือเป็นเท้าให้กับพระเอกต่อไป

ถานเหวินฟงยกยิ้มมุมปากนัยน์ตาเปล่งประกายวับวาวราวกับดวงดาวในยามค่ำคืนแล้วแผ่กลิ่นอายของหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ออกมา ใครอยากจะหว่านแหหาน้องเขยเข้าบ้าน เขานี่แหละจะตัดแหทิ้งเอง

"หากน้องสาวไม่แต่งสามีข้าไม่แต่งภรรยา น้องสาวคิดว่าอย่างไร"