ประวัติและปฏิปทา หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม

ท่านพระอาจารย์ตื้อ อจลธมฺโม หรือ หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม ท่านเป็นพระธุดงคกรรมฐาน ศิษย์อาวุโสสำคัญองค์หนึ่งของ หลวงปู่มั่น ภูริทตฺตมหาเถร ที่ดำเนินตามรอยองค์พระบรมศาสดา และพ่อแม่ครูอาจารย์ได้อย่างสมบูรณ์งดงามที่สุด ท่านเป็นสังฆรัตนะและเป็นสรณะองค์หนึ่งในยุค กึ่งพุทธกาลที่ได้รับการเคารพกราบไหว้เทิดทูนบูชาอย่างกว้างขวางจากพุทธศาสนิกชน
หลวงปู่ตื้อ ท่านเป็นเนติสงฆ์ที่เข้มงวดกวดขันรักษาพระธรรมวินัยและธุดงควัตรด้วยความ เคร่งครัดยิ่ง การปฏิบัติธรรมของท่านก็เป็นไปอย่างอุกฤษฏ์ เป็นไปตามหลักไตรสิกขา หลักสมถะ–วิปัสสนากรรมฐาน ฯลฯ ด้วยท่านมีหลวงปู่มั่นเป็นพ่อแม่ครูอาจารย์คอยเมตตาชี้นำอบรมอย่างใกล้ชิดประดุจลูกหลาน ด้วยท่านมีความพากเพียรเป็นเลิศ และด้วยสาวกบารมีญาณที่ท่านสั่งสมมาด้วยดีแต่อดีตชาติ ท่านจึงได้บรรลุอริยธรรมขั้นสูงสุด เป็นพระอรหันต์ประเภทปฏิสัมภิทาญาณ ถึงพร้อมด้วยอภิญญา ๖ มีความเป็นเลิศด้านฤทธิ์ โดยหลวงตาพระมหาบัวได้กล่าวยกย่องท่าน เป็น “เพชรน้ำหนึ่ง” และเป็นหนึ่งใน “โพธิ์ธรรม” ของหลวงปู่มั่น

หลวงปู่ตื้อ ท่านเป็นพระมหาเถระที่มีชื่อเสียงกิตติศัพท์อันเลื่องลือถึงคุณธรรม ทั้งด้านฤทธิ์ และด้านเทศนาธรรม ท่านมีนิสัยเด็ดเดี่ยวองอาจกล้าหาญ กิริยาภายนอกแลดูไม่งาม ชอบพูดจาโผงผางเสียงดัง ตรงไปตรงมา ปฏิปทาของท่านก็แปลก ไม่เหมือนใครและน่าประหลาดใจ วีรกรรมของท่านจึงมีมากมาย จนเป็นที่เลื่องลือในวงกรรมฐาน แต่หลวงปู่มั่นกลับไว้วางใจท่านมากและมักมอบงานสำคัญๆ ให้ท่านเสมอๆ ทั้งมักพูดกับสานุศิษย์ทั้งหลายว่า “ใครอย่าไปดูถูกท่านตื้อนะท่านตื้อเป็นพระเถระ”

หลวงปู่ตื้อ ท่านเป็นสหธรรมิกกับ หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ ซึ่งต่างก็มีพ่อแม่ครูอาจารย์ องค์เดียวกัน คือ หลวงปู่มั่น และคราวญัตติเป็นธรรมยุตต่างก็มีอุปัชฌาย์อาจารย์องค์เดียวกัน คือท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) ท่านทั้งสองจึงได้ออกธุดงค์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายร่วมกันตั้งแต่วัยหนุ่ม จนได้รับการยอมรับว่า เป็นคู่สหธรรมิกที่เดินธุดงค์ทางไกลมากที่สุด

หลวงปู่ตื้อ ท่านเป็นพระอรหันต์ที่เลิศด้วยปาฏิหาริย์ ๓ นอกจากท่านมีฤทธิ์เป็นเลิศแล้วท่านยังมีปัญญาเป็นเลิศ ซึ่งสัมผัสได้จากการเทศนาและการตอบปัญหาธรรม ธรรมอันเป็นของจริงถูกท่านนำมาแสดงตีแผ่อย่างเปิดเผย เข้มข้น ชนิดทางโลกคาดไม่ถึงและส่วนใหญ่ก็รับไม่ได้ แต่ทางธรรมถือว่าเป็น “ยอดธรรม” อันเป็นคุณสมบัติพิเศษประจำองค์ท่าน ยากจะหาใครมาลอกเลียนแบบได้ ท่านชอบแสดงธรรม แม้ใกล้มรณกาล ท่านยังองอาจกล้าหาญ ไม่หวั่นไหว พรั่นพรึงต่อความตาย โดยท่านได้แสดงธรรมจนวินาทีสุดท้ายก่อนจะสิ้นลมหายใจ สมกับท่านเป็นศากยบุตรพุทธชิโนรสที่เปล่งบันลือสีหนาทแสดงอนุสาสนีปาฏิหาริย์ได้อย่างสมบูรณ์หมดจดงดงามทั้งในเบื้องต้น ในท่ามกลาง และในที่สุด สมเกียรติยศ สมศักดิ์ศรีแห่งสกุลพระธุดงคกรรมฐาน