ฟ้าเคียงตะวัน

โชคชะตาเล่นตลกให้ "อาทิตย์" และ "เดือนพิลาส" พบกันท่ามกลางความยุ่งเหยิง เมื่อเขาผ่านมาช่วยชีวิตเธอไว้จากการถูกลอบฆ่า และยังต้องมารับภาระเลี้ยงดูต่อไปเพราะเธอดันความจำเสื่อม (หลอกๆ) จากการยุยงของแม่ลูกสาวตัวน้อยจอมป่วน ที่หมายมั่นจะจับคู่ให้คุณพ่อสุดหล่อกับพี่สาวคนสวยอยู่ร่ำไป เหตุการณ์เหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดี ถ้าเธอไม่บังเอิญไปรักเจ้าของบ้านผู้มีพระคุณเข้าจนได้ และทีนี้จะทำยังไง เมื่อเธอยังต้องโกหกเพื่อเอาชีวิตรอดไปพร้อมกับการรักคนที่เธอที่จะต้องจากเขาไปในวันหนึ่งเมื่อความจริงเปิดเผย สุดท้ายเดือนพิลาสจะเลือกทางไหน...

“ผมสำนึกผิดแล้วนะครับคนดี ถ้าคุณไม่กลับบ้านไปกับผม ลูกเราที่กำลังจะเกิดมาจะกลายเป็นเด็กกำพร้าได้นะครับ คุณจะใจร้ายยอมให้ลูกเป็นเด็กกำพร้าพ่อเหรอ” อาทิตย์ซบหน้ากับหัวไหล่มนแล้วออดอ้อน
“ยอมค่ะ ลูกของฟ้าใส ฟ้าใสเลี้ยงเองได้ ดีเสียอีกนะคะ เด็กคนนี้จะได้ไม่ติดนิสัยชอบพาล กวนโมโห ไม่มีเหตุผล และก็ปากร้ายมาจากคุณ” หญิงสาวพลักศีรษะของออกจากหัวไหล่ แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดหรือจะสู้ผู้ชายตัวโตอย่างเขาได้ อาทิตย์รวบมือที่พยายามจะพลักไสเขามากุมไว้แน่น
“คุณยอมแต่ผมไม่ยอม ไม่รู้ล่ะ ถ้าไม่ยอมกลับไปดีๆ ผมจะฉุดไป ไม่เชื่อคอยดู”

(หมดสัญญากับสนพ.)