รักอยู่แค่เอื้อม

เขาบอกว่าเขาห่วงเธอเหมือนน้องสาว จนอยู่มาวันหนึ่ง เขาเห็นผู้ชายมาตามจีบเธอ คอยรับคอยส่งเธอ ดังนั้นเขาจึงเกิดอาการหึงหวงจนหน้ามืด ในที่สุดเขาก็ทำให้เธอตกมาเป็นของเขา ทั้งที่ตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว





"พี่อยากมีแฟน เธอคิดว่าดีไหม" ใบหน้าหล่อหันถามยังเจ้าของใบหน้าใสที่นั่งอยู่ด้านข้าง

"เรื่องนั้น พี่จัสตินไม่ต้องถามสโนว์ก็ได้ค่ะ"

"แต่พี่อยากถามเธอ เพราะหลายปีที่ผ่านมา ไม่ว่าพี่จะไปไหน หรือไปทำอะไรกับใคร พี่ก็บอกเธอทุกครั้ง"

"ทำไมจู่ๆ พี่จัสตินถึงอยากมีแฟนคะ"

"พี่รู้สึกว่า พี่อยากมีครอบครัวแล้ว"

"อ๋อค่ะ ถ้าอย่างนั้น พี่จัสตินก็มีเลยสิ จะมัวรออะไรอยู่ล่ะคะ"

"พี่ถึงมาถามเธอก่อนยังไงล่ะ"

"อันที่จริง การที่พี่จัสตินจะมีแฟนหรือไม่มีแฟน พี่จัสตินไม่จำเป็นต้องมาถามสโนว์ก็ได้ค่ะ"

"แต่พี่อยากถามเธอก่อนมากกว่า"

"ทำไมคะ"

"ไม่รู้สิ มันติดนิสัยพี่ไปแล้วมั้ง เพราะที่ผ่านมา ก่อนที่พี่จะไปไหนกับใคร พี่จะบอกเธอก่อนทุกครั้ง"

"แล้วผู้หญิงที่พี่จัสตินอยากจะคบเป็นแฟน เขาเป็นใครคะ"

"ทอฝันเป็นลูกสาวของหุ้นส่วน ตอนมาประชุมผู้ถือหุ้นที่บริษัท เขาจะมากับพ่อเขาทุกครั้ง พี่รู้สึกชอบเขา แล้วพี่ก็พาเขาไปกินข้าวหลายครั้งแล้วด้วย"

"เขาชื่อทอฝันเหรอคะ"

"อือ"







"มันขอเธอเป็นแฟนแล้วเหรอ"

"ชานนท์เขาก็ขอเป็นแฟนสโนว์อยู่ทุกวันอยู่แล้วค่ะ" เธอแกล้งพูดประชดกลับไป

"ทำไมไม่ตอบตกลงไปซะเลยล่ะว่าอยากเป็นแฟนกับมันจนตัวสั่น" ใบหน้าหล่อหันมาพูดพร้อมตวัดสายตาคมมองมายังร่างเล็กอย่างนึกหมั่นไส้

"สโนว์ก็กำลังคิดอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าจะตอบตกลงเป็นแฟนกับชานนท์" คนตัวเล็กพูดยอกย้อนกลับไปเมื่อเขาว่าเธอ

"เรียนจบแค่ไม่กี่วัน อยากมีผัวแล้วเหรอ"

"พี่จัสติน! หยุดพูดดูถูกสโนว์ได้แล้วนะคะ" ใบหน้าใสหันไปตวาดลั่นด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ ที่ชายหนุ่มพูดจาดูถูกเธอ

"ทำไม พูดแทงใจดำเข้าหน่อย ถึงกับโกรธเลยเหรอ"