ทะลุมิติมาเลี้ยงดูสามี เล่ม3

หยุนจือไม่หยุดอยู่เฉย ๆ เขาฝากบุตรชายไว้กับครอบครัวภรรยา ก่อนจะนำทัพเดินทางกลับเมืองตามหลังขบวนของภรรยาไป แต่ดูเหมือนคำสั่งของฮ่องเต้จะล่าช้าไปเสียแล้ว ตอนนี้ชวีฟางซิงเดินทางมาถึงวังหลวงแล้ว
การตัดสินคดีของนางเป็นแบบเปิด ทำให้ประชาชนเกือบทั้งเมืองหลวงต่างมาดูการตัดสินคดีอันยิ่งใหญ่
ขุนนางทั้งราชสำนักแบ่งกันแยกนั่งซ้ายขวาโดยมีชวีฟางซิงในฐานะนักโทษถูกใส่กุญแจมือนั่งคุกเข่าอยู่ตรงกลางห้องโถง
"เจ้าจะยอมสารภาพหรือไม่"
ชวีฟางซิงเงยหน้ามองคนที่นั่งอยู่ตรงที่ของประธาน คนผู้นี้คงจะเป็นผู้พิพากษาตัดสินคดีของข้าสินะ
"ข้าเองยังไม่รู้เหมือนกันว่าทำความผิดอะไร หากท่านมีจิตใจที่เมตตาช่วยบอกบุญให้ข้ารู้ถึงความผิดของตนเองด้วยเถอะ"
"เจ้าทำการค้าขายแบบผิดกฎหมาย เจ้าดำเนินการทำการค้าโดยไม่ได้ขอใบอนุญาต เจ้าหนีการจ่ายภาษีเป็นเวลาสิบสามเดือน เจ้าดูหมิ่นราชวงศ์ต่อที่สาธารณะ เจ้าล่อลวงองค์หญิงใหญ่จนทำให้นางได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจ จนไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้อีกตลอดชีวิต!"
"ดูเหมือนว่าข้าจะทำความผิดเอาไว้เยอะเหลือเกินนะเจ้าคะ แล้วไหนเล่าหลักฐาน ข้าได้ยินแค่ท่านพูดปากเปล่าไม่เห็นแสดงหลักฐานที่ชี้ว่าข้าทำผิดจริงมาให้ดูเลย"
"เจ้าทำความผิดแล้วยังไม่สำนึกอีกสินะ"
ชวีฟางซิงลุกขึ้นยืนช้า ๆ ไม่สนใจดาบที่จ่อคออยู่ นางหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับชาวบ้านที่มามุงดู
"ขออภัยที่ทำให้พวกท่านต้องมาตากหิมะยอมทนหนาวเพื่อที่จะมาให้กำลังใจข้า แต่ข้าไม่ได้ทำผิด ดูสิพวกขุนนางใส่ร้ายข้าปากเปล่าไม่มีหลักฐานมาแสดงให้ดู กฎหมายที่ศักดิ์สิทธิ์จะไร้คุณค่าเพราะคนเหล่านี้ ทุกคนอย่าไปยอมให้พวกคนมีอำนาจมารังแกเรา เราต้องลุกขึ้นสู้เพื่อลูกหลานในอนาคต"
ข้าจะไม่ทนอยู่ในแคว้นที่มีแต่คนกดขี่ผู้ที่อ่อนแอกว่า ในเมื่อกฎหมายมันไร้ค่าเกินที่จะหยิบออกมาใช้ ถ้าเช่นนั้นข้าจะขึ้นเป็นฮ่องเต้หญิงของโลกเองแล้วกัน