เลขา(ใน)ห้อง(นอน)

เมื่อโคแก่อย่างเขาที่ได้กินหญ้าอ่อน แต่หญ้าอ่อนกลับไม่กล้าให้ใครรู้ว่าอยู่กับโคแก่อย่างเขา เขาจะทำอย่างไรดีให้หญ้าอ่อนนี้ยอมเปิดเผยเขาได้ผลิตโคตัวใหม่ให้ทันใช้งานก่อนเขาจะแก่ไปมากกว่านี้!

..............................................................................................................................................
“เราเปิดตัวให้ทุกคนรู้กันเลยดีมั้ยว่าเรากำลังคบกันอยู่” เหมภัทรเอ่ยขึ้นด้วยความรอยยิ้มอิ่มเอมใจมือของเขาลูบลงไปจากลาดไหล่ไปตามเรียวเขียนก่อนจะบีบคลึงที่มือซ้ายเรียวงามโดยเฉพาะนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ
“ข้าวหอมว่าตอนนี้ยังไม่เหมาะจะให้ทุกคนรู้เลยนะคะ ข้าวหอมยัง ยังกลัว” ข้าวหอมหลุบตาลงตอบด้วยเสียงอันเบา
“กลัว! หนูข้าวจะกลัวอะไรมีเฮียอยู่ทั้งคน!” เหมภัทรเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสียเขาลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ ข้าวหอมจึงลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้าของเธอเช่นกัน
“ทำไมไม่ตอบ ข้าวหอมจะกลัวอะไร คบกับเฮียมันไม่ดีตรงไหน! หรือว่าหนูข้าวไม่ได้รักเฮียจริง ๆ”
“ข้าว ข้าวหอมแค่ยังไม่พร้อมให้ทุกคนรู้ค่ะ แต่ข้าวหอมรักเฮียภัทรจริง ๆนะคะ” ข้าวหอมหันหลังตอบเขาด้วยเสียงสั่นเครือ เธอหันไปมองเขาด้วยสีหน้าเศร้าดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอ เธอจะกล้าคบเขาได้ยังไง ทั้งสายตาคนในบริษัท ทั้งคุณท่านทั้งสองที่เคยเอ็นดูเธอจะมองเธอว่าเธออกตัญญูหรือเปล่า แล้วป้าของเธอที่อยู่บนสวรรค์จะเสียใจมั้ยที่เธอแบบทำแบบนี้
เหมภัทรเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าและดวงตาที่เคยสดใสก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยหยดน้ำตาก็ทำให้ใจของเขาอ่อนยวบลง เขาเดินเข้าไปกอดข้าวหอมที่ตอนนี้ร่างกายยังเปล่าเปลือยยืนกอดเสื้อผ้าตัวเองแน่น
“เอาล่ะ ๆ ต่อไปเฮียจะไม่พูดเรื่องนี้อีกแล้ว เมื่อไหร่ที่หนูข้าวพร้อมก็บอกเฮียนะ เฮียจะอยู่ข้าง ๆ หนูข้าวตลอดไป” เหมภัทรกอดปลอดเธอแล้วก้มลงจูบลงกลุ่มผมดกดำของเธอด้วยความห่วงใย ต่อไปนี้เขาต้องแอบกินขโมยกินต่อไปหรือเนี่ย แล้วเมื่อไหร่เขาจะได้เป็นพ่อคนสักทีล่ะหรือว่าจะทำให้ข้าวหอมท้องดีนะ ไม่ดี ๆ ถ้าข้าวหอมท้องก่อนแต่งเขาต้องโดนพ่อกับแม่ด่าตายแน่ ๆ เขาไม่รู้เลยว่าเหตุผลจริง ๆ ที่ข้าวหอมปฏิเสธเขาเป็นเพราะอะไรกันแน่ แต่สักวันเธอคงจะบอกเขาเองหวังว่าจะไม่นานจนเขาแก่ก่อนนะ!

......................................................
กดซื้อที่หน้าเว็บหรือผ่านระบบ Android ราคาถูกกว่า IOS นะคะ
อ่านตัวอย่างหลายๆตอนได้ที่ ReadAWrite นะคะ ขอบคุณที่อุดหนุนค่า