SET เมียบำเรอ

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 3 เรื่อง คือ

เมียบำเรอมาร
“ฟ้ามีแค่คุณใหญ่คนเดียวจริงๆ นะคะ เชื่อฟ้าเถอะนะคะ ให้ฟ้าได้อธิบายบ้าง!”
“เชื่อได้เหรอ! คุณเห็นผมโง่นักรึไงฟ้าลดา แค่ที่เห็นมาทั้งหมดวันนี้มันก็ทำให้หมดความเชื่อมั่นใจตัวคุณไปหมดแล้ว คุณก็เหมือนกับผู้หญิงอื่นที่ทั้งร่าน ไม่รู้จักพอ ผมคงทำให้คุณไม่ถึงใจสินะใช่ไหมถึงได้นัดไอ้พี่ชายนอกคอกนั่นมารับกันถึงที่!!”
“คุณใหญ่....” หญิงสาวสะอื้นไห้จนตัวโยน มันทรมานเสียยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดเมื่อเขาไม่ยอมฟังเธออธิบายเลยสักนิด และมันยิ่งจะทรมานมากขึ้นเข้าไปอีกก็ตอนที่ถูกเขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่ไร้เยื่อใย
“ไม่ต้องมาบีบน้ำตา ผมจะไม่มีวันที่จะเชื่อคุณอีก!ไหนๆ ก็อุตส่าห์ท้องแล้วนี่ ถ้าอย่างนั้นก็ดีเหมือนกัน ผมจะจองจำคุณเอาไว้ที่นี่ไปจนกว่าจะถึงวันคลอด และเมื่อคลอดลูกในท้องออกมาเมื่อไหร่ผมจะตรวจดีเอ็นเอกับเด็กคนนี้ทันที และรู้อะไรไหมฟ้าลดา...ถ้าเกิดผลมันออกมาว่าเขาเป็นลูกของผมจริงๆ ผมก็จะเก็บเขาเอาไว้ส่วนคุณจะไปตายที่ไหนก็ไป คุณจะไม่มีวันได้เห็นหน้าลูก ไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้มองดูเขาค่อยๆ เติบโตขึ้น ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าการถูกทอดทิ้งมันรู้สึกยังไง!!!” วศินฝากฝังคำพูดที่เจ็บแสบที่สุดเท่าที่เขาเคยพูดมันออกมาเสียงสั่น ชายหนุ่มหมุนตัวเดินหนีทันทีเพราะไม่อยากเห็นน้ำตาของคนทรยศตรงหน้านี้อีกต่อไป
“คุณใหญ่...”

เมียบำเรอจอมบงการ
“กล้าดียังไงเที่ยวไปให้ท่าไอ้สารวัตรนั่น!” ชรัสตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา สิ่งที่หล่อนทำลงไปในวันนี้มันหักหน้าเขาเป็นอย่างมาก เขาไม่ชอบให้เธอทำเรื่องพวกนี้ขณะที่ยังเป็นเมียเขาอยู่!
“อินทำอย่างนั้นตอนไหนอย่างนั้นเหรอคะ”
“อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันองค์อิน! รู้ไหมว่าคนอื่นเขาจะมองยังไงกับสิ่งที่เธอทำ!!” คำถามนี้เขาน่าจะถามตัวเองมากกว่าถามเธอ
“คงมองไม่ต่างกับที่เขามองพี่สองเวลาอยู่กับผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาตัวเองหรอกค่ะ แค่นี้ใช่ไหมคะที่อยากคุย อินเหนื่อย อยากพัก!” องค์อินตอบกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ คิดเอาเองว่าที่เขาอ้างว่ายุ่งก็คงจะคลุกตัวอยู่กับคนรักผู้แสนดีคนนั้นถึงได้ละเลยต่อเธอ แต่ชรัสเองก็ไม่มีเวลามาอธิบายว่าวันนี้ทั้งวันเขายุ่งอยู่กับงานในไร่มากแค่ไหน ไม่ได้ไปใช้เวลาอยู่กับแพรวพราวอย่างที่เธอเข้าใจผิด
“ไปทำอะไรมาล่ะถึงได้เหนื่อยหมดเรี่ยวหมดแรงขนาดนี้!!” คำถามที่ดังขึ้นตามหลังทำให้คนที่ตั้งใจจะเดินหนีชะงักไป ก่อนองค์อินจะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับคนปากเสียอีกครั้ง จ้องมองเขาด้วยสายตาที่แปรเปลี่ยนไปซะจนอีกคนใจกระตุกเพราะไม่เคยถูกมองแบบนี้มาก่อน มันคือสายตาเย็นชาที่ยิ่งทำให้เขาโมโหเมื่อได้เห็น
“ก็ทำไปหลายอย่างอยู่เหมือนกันนะคะ ถ้าให้อินสาธยายวันนี้ทั้งคืนคงบรรยายไม่หมด” ในเมื่อเขาอยากให้เธอเป็นผู้หญิงร่านรักเธอก็จะเป็น ให้มันรู้กันไปเลยว่าเธอจะเอาชนะเขาไม่ได้สักครั้งน่ะ
“องค์อิน!!”
“ใช่ค่ะองค์อิน! พี่สองควรท่องชื่อนี้เอาไว้ให้ขึ้นใจเพราะตอนนี้อินเป็นยิ่งกว่าทุกสิ่งของพี่สอง! แล้วก็ไม่ต้องห่วงไปหรอกนะคะว่าอินจะไปรักคนอื่น เพราะว่าทั้งใจอินยกให้คนใจร้ายบางคนไปแล้ว แต่มันก็ไม่แน่หรอกนะคะ ถ้าวันหนึ่งเขาคนนั้นใจร้ายกับอินมากๆ ไอ้ความรู้สึกที่ว่ารักมาก…ก็อาจเปลี่ยนเป็นเกลียดมากได้เหมือนกัน!!” สิ้นคำตอบที่ยืดยาวองค์อินก็อาศัยจังหวะที่อีกคนเผลอหมุนตัวเดินหนีเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว จนอีกคนที่เดินตามกันคว้าเธอเอาไว้ไม่ทัน

เมียบำเรอจอมทมิฬ
“ทะ…ทำไมคุณไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยล่ะคะ” คนได้ยินไม่ได้นึกตำหนิอะไรคนช่างถาม เขายิ้มก่อนจะเอ่ยตอบไปตามความจริง
“จะต้องใส่ให้เสียเวลาทำไมล่ะครับ เพราะอีกเดี๋ยว…ก็ต้องถอดออกอยู่ดี” คำตอบที่มาพร้อมจูบหนักๆ ที่แก้มขวาทำเอาคนที่ยังเตรียมใจรับกับสิ่งเหล่านี้ไม่ไหว ย่นคอหลบหนีความซาบซ่านพัลวัน
“คะ…คุณลูซคะ คะ…ว่าภัส…”
“ถ้าจะขอต่อเวลาไปอีกขอบอกเลยว่าไม่ครับ!” คนอะไรรู้ทันกันไปหมด บางครั้งก็ไม่อยากคิดหรอกนะว่าเขาอ่านใจเธอได้รึเปล่า
“ตะ…แต่ภัสกลัว” ประภัสสรสารภาพไปตามความจริง หวังว่าคนตรงหน้าจะเข้าใจและยอมยื้อเวลาสำหรับเรื่องนี้ไปอีกสักหน่อยแต่เธอกลับคาดผิด เพราะว่าลูเซียสในวันนี้ไม่คิดที่จะรออะไรอีกต่อไป แค่สามวันที่เขายอมให้มันก็มากเกินพอแล้วสำหรับเรื่องนี้!!
เธอคงไม่รู้หรอกว่าการที่เขาทำได้แค่นอนกอดทั้งๆ ที่ในใจอยากจะจับคนตัวหอมมาฟัดให้หายอยากนั้น มันทรมานมากแค่ไหน
“คนดีของผม…ไม่มีอะไรต้องกลัวทั้งนั้น ผมไม่มีวันทำร้ายคุณ คืนนี้เราสองคนจะมีแต่ความสุขร่วมกัน คุณเชื่อใจผมไหม” คำพูดปลอบประโลมเพียงสั้นๆ ที่มาพร้อมอ้อมกอดแสนอบอุ่นทำให้ประภัสสรหูอื้อตาลายไปกับมันได้อย่างไม่ยากเย็นเลย สายตาทรงพลังของเขาจ้องมองกันเนิ่นนานนั้นราวกับต้องมนต์สะกดให้หยุดนิ่ง
กว่าจะรู้ตัวร่างกายก็ถูกผ่อนให้นอนลงบนเตียงกว้างไปแล้ว