ปลดล็อคสะกดรักคุณหมอมาเฟีย

“ยัยตัวเล็กนั่นจริงๆ”
“ครับ คุณรู้แต่แรกแล้วเหรอครับว่าคือใคร”
“แค่ใช้ความรู้สึกน่ะ คนเมื่อคืนผมสั้นแต่เธอผมยาว กลิ่นน้ำหอมเธอฉุนจมูก แต่กลิ่นเมื่อคืนคือกลิ่นหอมอ่อน ๆ และที่ทำให้แน่ใจก็คือ ผ้าปูนั่น….”


“แล้วคุณหมอจะเอายังไง”
“คุณต้องรับผิดชอบผม”
“ทำไมหยงต้องรับผิดชอบในเมื่อคุณพาหยงไปเจอเรื่องวุ่นวายนี่เอง”
“งั้น…ขอร้องก็ได้”
“ขอร้อง??”


“นึกออกหรือยัง”
“หยงไม่เข้าใจ”
“งั้นเหรอ งั้นคงต้องให้ทำอีกรอบถึงจะเข้าใจสินะ”

มือเขาเริ่มล้วงเข้าไปใต้ชุดเดรส ใบหน้ายื่นเข้าใกล้จนแทบจะชิดจนตันหยงต้องดันตัวเขาเอาไว้ ตะวันหันไปขบที่ใบหูเธอเบา ๆ และกระซิบ

“รอยที่คอ ปิดไม่หมดนะที่รัก”