หลุมพรางคนลวง

“โธ่..คุณปลัดคะ เรามีโทรศัพท์โทรหากันได้ตลอดนี่คะ”
“เอ่อ..ก็ใช่สินะผมลืมไปใหม่ต้องตั้งใเรียนนะครับ ผมเองก็จะรีบทำเรื่องย้ายจะได้กลับมาอยู่ใกล้ๆใหม่กับคุณแม่”
“ค่ะ!!!..ใหม่จะตั้งใจเรียน เพื่อที่จะได้มีหน้าที่การงานที่มั่นคงและเหมาะสมกับคุณปลัดค่ะ”
เขาตัดสินใจรวบร่างบางเข้ามากอด ร่างบางสั่นสะท้านเล็กน้อย
“ผมขอมัดจำไว้ก่อนนะครับ “
ไม่ปล่อยให้เสียโอกาศ ประกบปากหยักได้รูปเข้ากับริมฝีปากบางกระจับ ร่างบางกระตุกเกร็งเพราะไม่รู้จะจัดการกับอารมณ์ที่ปั่นปวนแล้พาลิ้นหนีจากการไล่ต้อน จนในทีี่สุดเธอก็ต้องตบอกเขารัวๆๆ..เมื่อปากบางเป็นอิสระ เธอถึงกับหอบฮัก
“คุณปลัดจะฆ่าวันใหม่หรือคะ?”