เพราะใจไร้เดียงสา

ตอนนั้นมันไม่มีใครผิดถูกร้อยเปอร์เซ็นต์ เพียงแต่เรายังไร้เดียงสาเกินกว่าจะประคับประคองพาความรักไปถึงฝั่งฝัน ทว่าโลกกลับพัดทั้งสองให้มาเจอกันอีกครั้งในวันที่ต่างฝ่ายต่างก็ได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดของตนแล้ว

“จะฝังใจอะไรหนักหนากับคนเหี้ย ๆ แค่คนเดียว”

เพราะเขาเป็นคนแรกในหลาย ๆ เรื่องมั้ง เธอถึงรักผู้ชายคนที่ทำร้ายทั้งหัวใจและความรู้สึกได้มากขนาดนี้

ครีม คาริสา คบหากับแฟนหนุ่ม ติณณ์ ติณณภพ มาตั้งแต่สมัยมัธยมต้นจนกระทั่งตอนนี้ล่วงเลยเข้าปีที่ห้าแล้วที่พวกเขาทั้งสองคนใช้สถานะคำว่าแฟน ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมีเรื่องมือที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ทว่า นิสัยที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว กลับโยนให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายที่ต้องพยายามปรับเปลี่ยนตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวเสมอมาเพียงเพราะต้องการประคับประคองความสัมพันธ์เอาไว้

แต่ทำไมมันถึงมีแค่มือของเธอล่ะที่ยื่นเข้ามาประคับประคองความสัมพันธ์ทั้ง ๆ ที่รักเราก็มีกันถึงสองคนไม่ใช่เหรอ?

มันเจ็บตรงที่เธอรู้ทุกอย่าง แต่กลับแกล้งทำเป็นไม่รู้เพียงเพราะว่าต้องการให้เขาอยู่ต่อแค่นั้นเอง…

“ก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว” เขามักจะพูดประโยคนี้ทุกครั้งที่ทั้งสองคนมีปัญหาเข้าใจไม่ตรงกัน และท้ายสุดก็เป็นคาริสาเองที่ยอมถอยครึ่งหนึ่งเพื่อรักษาเขาเอาไว้

คนอื่นอาจมองมายังคู่ของเธอด้วยความอิจฉาเพราะคบหากันมายาวนานตั้งแต่สมัยปักดาวดวงเดียวจนกระทั่งเป็นพี่โตสุดในโรงเรียน แต่กลับไม่มีใครรู้เลยว่าเบื้องหลังของมันเธอต้องใช้พยายามอดทน พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็นโดยไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองมากเพียงใด…

“ทำไมนะ คนที่ทำให้ยิ้มได้กลับเป็นคน ๆ คนเดียวกันที่ทำให้ร้องไห้หนักถึงขนาดนี้”

จนมาถึงจุดหนึ่งจุดที่เธอกล้าตัดสินใจเดินออกจากชีวิตเขาด้วยรอยน้ำตา แล้วทำไมโชคชะตาถึงได้เหวี่ยงคน ๆ นี้วนกลับมาเจอกันอีกรอบล่ะ!!!

…

“ขอโอกาสให้คนโง่คนนี้ที่มันเพิ่งรู้ตัวเองว่าคงอยู่ไม่ได้หากไม่มีครีมอีกครั้งได้ไหม” 

สุดท้ายตลอดระยะเวลาห้าปีที่เลิกรากัน มันทำให้ต่างฝ่ายต่างหันกลับไปมองเห็นข้อผิดพลาดและช่องว่างมากมายที่เคยข้ามผ่านเพียงเพราะ "มันใกล้จนดูแคลน" เพียงคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว  

เราเพียงแยกย้ายกันไปเพื่อเติบโตเป็นกันและกันในเวอร์ชั่นที่ดีกว่าเดิม... หากมันต้องวนกลับมาเจอกันอีกครั้งหนึ่งก็ขอให้มือของเรามันแข็งแรงพอที่จะสามารถประคับประคองความรักไปถึงฝั่งฝันได้สำเร็จ