Icon Close

เสือป่าสอยจันทร์

เสือป่าสอยจันทร์
สำนักพิมพ์ราตรีมายา
หมวดหมู่นิยายโรมานซ์
Icon RatingIcon RatingIcon RatingIcon RatingIcon Rating
No Rating
ประเภทไฟล์
pdf, epub
วันที่วางขาย
24 พฤษภาคม 2566
ความยาว
57 หน้า (≈ 10,491 คำ)
ราคาปก
35 บาท (ประหยัด 17%)
เสือป่าสอยจันทร์
เสือป่าสอยจันทร์
Icon RatingIcon RatingIcon RatingIcon RatingIcon Rating
No Rating
"จันทร์ฉาย!"

เขาตะคอกแล้วตะครุบกอดเอวหล่อนไว้แน่น หญิงสาวต่อสู้ดิ้นรนอย่างไม่คิดชีวิต ไม่นึกไม่ฝันว่าพอพ้นจากเงื้อมมือเขาจนพาตัวเองก้าวออกมาจากถังไม้ได้ถึงพบว่าไม่มีเสื้อผ้าเหลือติดตัวอีกแล้ว

ก่อนหน้านี้พนาแอบแฝงตัวไปในพิธีผูกข้อไม้ข้อมือต้อนรับหล่อน นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหล่อนในชุดพื้นเมือง หน้าตาหล่อนไม่ได้ยิ้มแย้มสดใส กลับเฉยเมยเหมือนไม่ยินดียินร้าย หลังจบพิธีหล่อนก็เก็บตัวเงียบไม่ได้เป็นจุดสนใจของใคร

ทว่าเขามีภาพของหล่อนติดอยู่ในหัว ตอนที่พบหล่อนอยู่ในป่าสวมเสื้อยืดกางเกงยีนส์หล่อนก็มีเสน่ห์อีกอย่าง พอมาสวมชุดพื้นเมืองก็มีเสน่ห์อีกอย่างแตกต่างออกไป แต่หล่อนที่ใส่ชุดพื้นเมืองกลับดูมีเสน่ห์ดึงดูดทางเพศมากกว่า และเขาก็ยอมรับอย่างไม่อ้อมค้อมเลยว่าหล่อนทำให้เขาต้องเก็บตัวเงียบช่วยตัวเองอยู่ทุกวันในระยะนี้

หล่อนยังคงหันหลังให้เขาตอนที่หยุดยืนชะงักนิ่งพบว่าตัวเองไม่เหลือสิ่งใดปกปิดร่างกายอีกแล้ว ขณะที่พนายกมุมปากยิ้มมองส่วนเว้าส่วนโค้งและบั้นท้ายกลมกลึงของหล่อนอย่างไร้ซึ่งความเกรงใจ

เขาไม่ได้พยายามจะจับหล่อนอีก แต่รอดูว่าหล่อนจะตัดสินใจยังไง จะหันกลับมาต่อสู้กับเขาเพื่อเอาชุดกลับไปใส่ หรือจะเดินโทงๆ กลับบ้านไปทั้งอย่างนี้

"ลูกพี่! ลูกพี่!" แล้วตอนนั้นเองที่แก้วเข้ามาในลานบ้านของเขาก็ตะโกนเรียกนำมาก่อนแต่ไกล

ลูกน้องของเขาสามคนคุ้นเคยกันมานานปี อายุมากน้อยกว่ากันไม่กี่ปี แต่เพราะเขาอายุมากที่สุดในบรรดาชายฉกรรจ์ทั้งหมดทุกคนจึงเรียกเขาว่าลูกพี่อย่างทั้งนอบน้อมและภักดี

เมื่อแก้วเดินขึ้นบ้านไปดูไม่เห็นลูกพี่ก็อ้อมไปทางด้านหลังบ้านส่วนที่เป็นห้องน้ำ พร้อมร้องเรียกเจ้าของบ้านอีกครั้ง จันทร์ฉายตกใจลนลาน หล่อนมองซ้ายมองขวาแล้วก็ไม่รู้จะไปซ่อนตัวที่ไหน สุดท้ายจึงได้ตัดสินใจโดดกลับลงไปในถังไม้พยายามมุดหน้าดำน้ำลงไปเพราะไม่อยากอับอายว่าตัวเองมาอยู่กับไอ้เสือหน้าหื่นนี่ตามลำพัง

พนารู้สึกขบขันแต่เขาก็ทำหน้าขรึมแล้วตะเบ็งเสียงถามลูกน้อง "มีอะไร?"

"ลูกพี่ ข่าวที่ไอ้พนัทมันถูกจับไป ตอนนี้ตำรวจกำลังจะให้ประกันตัวมันแล้ว"

พนาถอนหายใจยาวก่อนจะหัวเราะออกมาทีหนึ่ง ลูกชายเมียหลวงยังไงก็เป็นลูกรักหัวแก้วหัวแหวน นายพิงค์พ่อของเขาไม่ยอมปล่อยให้มันไปอยู่ในคุกนานแน่ ต่อให้มันเลวแค่ไหนก็ต้องวิ่งเต้นให้มันมีที่ยืนในสังคม

ไม่เหมือนเขาที่เป็นลูกเมียน้อย แต่ให้เขาเป็นโจรอย่างตอนนี้ก็ยังดีกว่าไปอยู่คอยก้มหัวให้คนอย่างมันกับพ่อที่แทบไม่เคยเห็นเขาเป็นลูกได้โขกสับไปวันๆ

"อืม"

เขารับคำสั้นๆ ไม่ได้สนใจอีกแล้วว่าพวกนั้นจะเป็นตายร้ายดียังไง เพียงแต่เมื่อไม่นานมานี้เขาเพิ่งได้ข่าวว่ามีตำรวจใจกล้าลากคอมันเข้าคุกก็นึกสะใจดี พอให้ความสนใจหน่อยเดียวลูกน้องก็เลยคอยตามข่าวให้อย่างรู้ใจ

"สงสารก็แต่คุณตำรวจคนนั้น เห็นเงียบไปเลยนะลูกพี่ ไม่รู้จะโดนเล่นขนาดไหน ผมว่า..."

"ไปได้แล้วไป"

พนาหลุบตามองแวบเดียวเห็นคนที่กลั้นหายใจอยู่ในน้ำประเดี๋ยวก็หลับตาปี๋ประเดี๋ยวก็ลืมตาอยู่ไม่เป็นสุข เห็นแก่ที่หล่อนเป็นผู้หญิงแถมยังไม่มีเสื้อผ้าติดกายสักชิ้น เขาจะยอมเป็นคนเดียวที่ได้เห็น...ไม่ปล่อยให้ใครมาเห็นหล่อนในสภาพนี้อีก

เมื่อแก้วเดินจากไป จันทร์ฉายที่ปล่อยฟองอากาศออกมาจนหมดก่อนหน้านี้ซึ่งเริ่มมีอาการมึนๆ ก็ถูกเขาดึงตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ หล่อนหายใจเฮือกและสูดหายใจเข้าลึกๆ หลายรอบ สองมือยันอกเขาไว้ลืมปกปิดสองเต้าเต่งตึงที่ส่ายเด้งไปตามแรงไหวกายเบาๆ ภาพที่ชายหนุ่มเห็นต่อหน้าต่อตาจึงทำให้เขาตื่นตัวตั้งลำขึ้นมาทีละนิดใต้น้ำ

"จันทร์ฉาย..."

เขาพึมพำเบาๆ อยากจะเรียกให้หล่อนได้สติก็อยาก อยากจะเตือนก็อยาก แต่หล่อนกำลังพยายามดิ้นรนต่อลมหายใจจึงยังไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง เขาจึงยังคงต้องมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าต่อไป ...มองต่อไปจนกว่าหล่อนจะปิดป้องจากสายตาเขาเอง

อย่ามาเรียกร้องความเป็นสุภาพบุรุษจากโจรอย่างเขา จะให้เขาเบนหน้าหนีไม่มองน่ะเหรอ...ไม่มีทาง!

"อ๊า!!!"

หล่อนควบคุมลมหายใจให้สม่ำเสมอได้แล้วถึงได้สังเกตเห็นว่าสายตาคมกำลังมองจับจ้องหล่อนตาไม่กะพริบ หล่อนพยายามดึงเสื้อผ้าชิ้นเล็กที่เปียกชุ่มใต้น้ำขึ้นมาแปะปิดส่วนสำคัญเอาไว้

"ไอ้... นี่ถ้ามึง---มากนักก็ไปประกาศหาเมียข้างนอกโน่น!"

หล่อนต่อว่าและคิดจะออกจากถังไม้ไปอีกครั้ง แต่โจรบ้าราคะหน้าตาดีที่ชาวบ้านไม่ได้ชื่นชมแค่ความดีความชอบของเขา แต่ยังมีสาวๆ หลายคนหลงใหลในรูปลักษณ์อันหล่อเหลาของเขาด้วยก็ดึงหล่อนเข้าไปกอดไว้แนบกาย รัดแน่นและเชยคางหล่อนขึ้นบดจูบอย่างเอาเป็นเอาตาย แม้แต่เมื่อถูกหล่อนกัดจนเลือดไหลก็ยังไม่ลดละ

"บอกให้ปล่อยไงโว้ย! โอ๊ยยย!"

หล่อนทุบอกเขาดังปั้กๆ หลายครั้งกระทั่งถูกเขาก้มหน้าลงอ้าปากงับยอดอกและขบฟันเข้าอย่างแรงจนหล่อนสะดุ้งนึกว่าหัวนมจะขาดลงเสียแล้ว

"อื้ม" เขาทำให้หล่อนตัวกระตุกวาบด้วยความเจ็บปวดเสร็จก็ลงมือดูดต่ออย่างไม่สะทกสะท้าน

"อือออ อ่าาาา!!!"

หล่อนครางด้วยความโมโหที่ทำอะไรไม่ได้ เขาคาบยอดจุกของหล่อนไว้ในปาก มีแต้มต่อรองมากมาย ต่อให้หล่อนไม่เคยกลัวตายเพราะทำงานสุ่มเสี่ยงมาหลายต่อหลายครั้งแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน
ประเภทไฟล์
pdf, epub
วันที่วางขาย
24 พฤษภาคม 2566
ความยาว
57 หน้า (≈ 10,491 คำ)
ราคาปก
35 บาท (ประหยัด 17%)
เขียนรีวิวและให้เรตติ้ง
คุณสามารถเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็นได้จ้า