สถานะคนคั่นเวลา

การไม่ได้เป็นคนที่ถูกรักว่าเจ็บแล้ว แต่หากเป็นได้แค่ตัวสำรองคอยปลอบเวลาที่เขาเสียใจยิ่งเจ็บกว่า เธอไม่มีสิทธิ์ร้องขอให้เขาอยู่ต่อ ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น สถานะของเธอก็เป็นเพียง...คนคั่นเวลา

"ใครโทรมาคะพี่เหนือ"
"แม่พี่น่ะ"
"มีเรื่องด่วนหรือเปล่าคะ พี่กลับไปหาท่านก่อนก็ได้ค่ะ" พลอยฟ้ารีบเอ่ยถามเพราะคิดว่าแม่ของเขามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย
"ไม่ใช่เรื่องด่วนหรอก แค่แม่ท่านอยากให้พี่กลับไปกินข้าวที่บ้านคืนนี้"
"งะ...งั้นเหรอคะ" พลอยฟ้าเริ่มหน้าเสีย เหลือบตามองอาหารที่ตั้งใจทำให้เขา
"ท่านบอกอยากเจอแพรด้วยน่ะ" นทีตอบไม่เต็มเสียงนัก แต่เขาเลือกที่จะไม่ปิดบังเธอ
"อยากเจอพี่แพรเหรอคะ"
"พลอยจะไม่เสียใจใช่ไหม"
"เสียใจทำไมล่ะคะ พลอยรู้ที่ของตัวเองดีค่ะ ไปเถอะไม่เป็นไร คุณแม่ท่านไม่รู้เรื่องนี้นี่คะ" ถามว่าเจ็บไหม ตอบได้สั้นๆ เลยว่าเจ็บ แต่เธอจะทำอะไรได้เมื่อเธอมาทีหลังและยังไม่มีสถานะที่ชัดเจนอีกด้วย
"พี่จะรีบกลับมานะ รอพี่ก่อนนะ"
"ค่ะ พลอยจะรอนะ"

[มีภาพประกอบสีภายในเรื่อง]

+++++++++++++
[ซื้อผ่านเว็บถูกกว่านะคะ]
ทดลองอ่านก่อนซื้อน้า ถ้าชอบหรือถูกใจสามารถคอมเมนต์ติชมกันได้นะคะ น้อมรับทุกการติชมค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ