SET ยอดรักจอมมาร

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 3 เรื่อง คือ

เล่ห์ร้าย ทัณฑ์ซาตาน
“คุณจะพาฉันไปไหนอีกคุณวี! นี่ฉันยังทำงานที่คุณสั่งไว้ไม่เสร็จเลยนะคะเนี่ย!!” ขวัญจิรายังคงสนุกกับการได้ปั่นอีกคนเล่นและนั่นมันทำให้เขาหยุดลากก่อนจะหันกลับมาแสยะยิ้มพร้อมให้คำตอบ
“ไปทำงานที่เหมาะสมกับคุณไง!”
“งะ...งานอะไรของคุณ ฉันไม่ไป! ปล่อยฉันนะ ปล่อยสิ!” น้ำเสียงสั่นเครือที่ดังตอบโต้ทำให้นายหัวหนุ่มนึกอยากจะเอาคืนบ้าง เขาไม่ปล่อยและทำในสิ่งที่ขวัญจิราจำต้องร้องกรี๊ดอุ้มเธอแบกขึ้นบ่าเดิมดุ่มๆ ไปยังกระท่อมร้างที่เคยใช้สำหรับเก็บปุ๋ยทันที...
หญิงสาวดีดดิ้นสุดกำลังก่อนจะหวีดเสียงร้องดังลั่นเมื่อร่างของเธอถูกเหวี่ยงลงบนกองหญ้าเก่าๆ อย่างรุนแรง แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ลุกหนีไปไหนก็ถูกร่างสูงใหญ่ของพ่อตัวร้ายเข้ามาคร่อมเอาไว้เข้าซะก่อน
“นี่ถอยออกไปนะคุณปฐวี! ถ้าคุณแตะฉันแม้แต่ปลายก้อยฉันเอาคุณตายแน่!!”
“ผมไม่หวังน้อยขนาดหรอกที่รัก จะแตะนางมารร้ายอย่างคุณทั้งทีมันต้องแตะตั้งแต่ปลายเท้าจรดหัวสิถึงจะคุ้ม…” น้ำเสียงเย็นๆ บวกกับท่าทีคุกคามของเขาทำให้ขวัญจิราสั่นเทิ่มไปทั่วร่าง ไม่นานก็ต้องกรีดร้องออกมาอีกหนเมื่อเขากระตุกปลายเท้าที่ทำท่าจะถอยหนีของเธอให้ร่นกลับมาทิศทางเดิมเข้าอย่างรุนแรง

สุดดวงใจจอมมาร
“อื้อ คุณติณณ์หยุดเถอะค่ะอย่าทำกับภาแบบนี้! อ๊ะ!!”หญิงสาวร้องห้ามเสียงสั่นหากแต่ร่างกายกลับแอ้นขึ้นราวกับจะร่วมมือให้เขาได้ดูดกลืนยอดปถุมของเธอได้ถนัดมากขึ้น
“แน่ใจเหรอภาว่าอยากให้ฉันหยุด...”
“ภาแน่ใจค่ะ! คุณติณณ์มีคู่หมั้นแล้วนะคะ เราสองคนไม่ควรทำแบบนี้อีก” เธอเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งก้มหน้านิ่ง ยามเมื่อนึกถึงงานหมั้นที่กำลังจะมาถึงในเร็ววันนี้ของเขากับ คุณหนูมินตรา บุตรสาวคนสวยของเจ้าพ่อคาสิโนขนาดใหญ่ ซึ่งคงไม่ต้องก็รู้ว่าเขาสองคนเหมาะสมกันมากแค่ไหน เหมาะกันมากเสียจนคนใช้ธรรมดาอย่างเธอไม่มีอะไรสู้ฝ่ายนั้นได้เลยสักอย่าง
สุดท้ายเธอก็เป็นได้แค่ ‘ของเล่น’ยามขัดให้เขาได้เชยชมแก้เบื่อเท่านั้น หากแต่ยังดีที่ชายหนุ่มยอมตกลงที่จะไม่ทำอะไรเกินไปกว่าจูบหรือลูบไล้กันเท่านั้น
แต่วันนี้ตอนนี้เธอไม่แน่ใจแล้วว่าเขาจะยังรักษาคำพูดที่เคยได้ให้เอาไว้อยู่อีกรึเปล่า...

แสนเสน่หาจอมเถื่อน
“นี่คุณจะดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะคะคุณโรม! และอีกอย่างฉันจะให้ใครพาไปมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลยสักนิด! หรือคุณลืมไปแล้วเหรอคะว่าเราสองคนอยู่ด้วยกันภายใต้เงื่อนไขแบบไหน!” คราวนี้เลยเป็นทีของรุ่งทิวาบ้างที่ทนไม่ไหวจริงๆ เลยต้องเอ่ยถามกลับออกไปพร้อมกับจ้องมองกันด้วยสายตาเย็นชา
“ผมไม่ลืม! แต่คุณเองก็ไม่มีสิทธิ์มาหักหน้าผมแบบนี้เหมือนกัน! คนอื่นเขารู้ว่าเราสองคนเป็นสามีภรรยากัน แล้วจู่ๆ ถ้าเกิดมีคนเห็นคุณไปฝากท้องกับผู้ชายอื่นผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!!”
“ก็เอามันวางไว้ที่เดิมที่มันเคยอยู่นั่นแหละค่ะ! ทีตอนที่คุณโกหกฉันว่าไปทำงาน แต่จริงๆ แล้วพายัยปลาไปเที่ยวฉันยังทนได้เลย ถ้าคนอื่นเห็นคุณอยู่กับคนอื่น ฉันควรต้องเอาหน้าไปไว้ที่ไหนดีละคะ” เธอก็แค่อยากจะขอแค่ให้เขาเห็นใจกันบ้าง แค่รอจนครบกำหนดมันยากเย็นนักหรือไง เขาถึงได้ปั่นทอนจิตใจกันครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ยอมหยุดหย่อนเอาอย่างนี้
“รุ่งทิวา!”
“ฉันจะไปฝากท้องกับคุณเปรม และจะบอกกับคุณหมอว่าพ่อของเด็กตายไปแล้วก็แล้วกันนะคะ จะได้ไม่มีเรื่องเสื่อมเสียมาถึงคุณ!” รุ่งทิวาว่าจบก็ต้องหวีดเสียงร้อง เมื่อร่างถูกกระชากอย่างแรง จนร่างเธอแนบชิดเข้ากับร่างกำยำของคนใจร้าย ที่กำลังจ้องมองกันอย่างโกรธจัด