เด็กสาวของโรม

เด็กสาวในวันนั้น คือเมียที่เคารพ ‘รัก’ ในวันนี้
..........................................................................

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด หากหัวใจของชาลิมาเคยเต้นกระหน่ำก่อนหน้านี้
ตอนนี้มันได้หยุดเต้นลงแล้ว เหมือนหัวใจถูกปลิดออกจากขั้ว แตกสลายไม่เหลือชิ้นดี
เธอจะทำอย่างไรเมื่อค้นพบว่าผู้ชายที่นอนด้วยหมาดๆ คือศัตรูตัวฉกาจของพ่อ

“เธอหลอกฉันได้แนบเนียนมากนะชาร์ลี”
“ชาหลอกอะไรคุณ ชาไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ”
“แล้วฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าเธอไม่รู้ ในเมื่อที่ผ่านมาเธอไม่เคยพูดความจริงกับฉัน บอกว่าพ่อแม่ตายฉันก็เชื่อ ไม่เคยคิดอยากจะหาความจริงเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่ใครๆ ก็เตือนฉัน แต่ฉันก็ไม่เชื่อใคร เพราะอะไรรู้ไหมชาร์ลี”
แววตาดุดันนั้นแฝงไว้ด้วยความผิดหวังและเจ็บปวด ชาลิมาถึงกับพูดไม่ออก ริมฝีปากสั่นระริกอย่างห้ามไม่อยู่ ขอบตาร้อนผ่าวทว่าต้องเก็บกลั้น
“เพราะว่าฉันเชื่อใจเธอไง แต่สุดท้ายเธอก็หลอกฉัน”
เสียงเข้มนั้นกร้าวขึ้น ตอนที่โรมรู้ความจริงว่าทัพถูกเธอทำร้ายเขาแทบไม่อยากจะเชื่อ แต่สุดท้ายก็ต้องเชื่อเมื่อเห็นเธอย้อนกลับมาอีกครั้งเพื่อช่วยคาร์ล ศัตรูเบอร์หนึ่งของเขา ยิ่งมารู้ว่าเธอเป็นลูกของศัตรูเขาก็ยิ่งเจ็บใจ
เจ็บใจตัวเองที่หลงเธอจนไม่ลืมหูลืมตา
“ก็บอกว่าไม่ได้หลอก ที่ชาช่วยคุณเพราะชาอยากจะช่วย ชาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ อีกอย่างคุณรู้ได้ยังไงว่าเขาทำร้ายคุณจริง ในเมื่อเขาบอกไม่ได้ทำ”
“ฮึ! เป็นพ่อลูกกันก็ต้องเข้าข้างกันสิ”
“ชาไม่ได้เข้าข้างเขา ชาอยู่ข้างคุณด้วยซ้ำ แต่ถ้าจะให้คุณฆ่าเขาชาก็ยอมไม่ได้”
“แต่ให้มันฆ่าฉันได้งั้นสิ ยังไงเธอก็ต้องรักพ่ออยู่แล้วนี่”
คำพูดนั้นออกจะห่างเหิน เมื่อมาคิดได้ว่าที่ผ่านมาเขาอาจจะหลงสำคัญตัวผิด รักเธอหนักหนาทว่าเธอไม่เคยพูดเลยสักครั้งว่ารู้สึกอย่างไรต่อเขา นี่เองที่ทำให้เจ็บใจว่าบางทีเขาอาจจะคิดไปเองคนเดียวทั้งหมด
“งั้นชาไม่พูดแล้ว พูดไปคุณก็ไม่เชื่อ ทีนี้อยากจะทำอะไรก็ทำ แต่ถ้าคาดหวังว่าการที่ชาอยู่ที่นี่แล้วจะมีประโยชน์อะไรละก็ คุณคิดผิด ชาไม่ได้สำคัญขนาดนั้น ก็อย่างที่บอกว่าพ่อกับแม่ในใบเกิดของชาตายไปแล้ว เขาไม่ได้รับรองชาว่าเป็นลูกด้วยซ้ำ”
“ไม่ต้องเล่นบทเศร้า ฉันไม่อิน ยังไงเธอก็ต้องอยู่ที่นี่”