พ่อของหนูเป็นคนร้ายลักพาตัว (เบนเบนคนหล่อ)

เปรมปรีดาเชื่อว่าแม้ต้องเผชิญหน้ากับดนตร์ แต่เขาคงไม่ทำร้ายเธอ เธอขอเพียงแค่มีโอกาสได้อยู่ต่อจนถึงวันที่ลูกคลอดออกมาและได้เลี้ยงดูลูกต่อไป... เพียงเท่านี้เธอก็พอใจ
--------------
‘เปรมขอโทษ...แต่ตุ๊กตาหมีตัวนี้เป็นของลูกชายของเปรม
คุณคืนตุ๊กตาให้แกเถอะนะคะ’
‘คุกเข่าลงสิ’
ดนตร์สวนทันควันด้วยอารมณ์เคืองแค้น หากเขาไม่ได้คาดคิดว่าเปรมปรีดาจะไร้ศักดิ์ศรีถึงขนาดทำตามคำสั่ง
‘เธอนี่มันไร้ค่าจริงๆ แค่อยากได้ตุ๊กตา เธอก็ทำได้ทุกอย่าง’
‘เปรมคุกเข่าขอโทษคุณ เพราะเปรมกับพี่ชายทำผิดกับคุณ ส่วนตุ๊กตาตัวนี้เป็นของลูกชายของเปรม
คุณควรคืนมันให้แกค่ะ’
ดนตร์หน้าชา...เปรมปรีดากำลังบอกว่าเธอติดค้างเขา เธอจึงคุกเข่าขอโทษ ส่วนลูกชายของเธอ เขาเป็นฝ่ายติดค้างเจ้าตัวเปี๊ยกนี้อย่างนั้นเหรอ
‘ฮ่อก...ฮ่อก...’
‘โอ๊ย!’
สิ้นเสียงขู่ของคนตัวจ้อย เจ้าตัวก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
คนตัวใหญ่ที่นั่งบนเก้าอี้สะดุ้งสุดตัว เขาร้องเสียงดัง ไม่รู้เป็นเพราะความเจ็บหรือตกใจ เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก
-------------------------
‘อ้าปาก’
สิ้นเสียงห้าว พลันก็มีเสียงเล็กใสตามมาติดๆ
‘ง่ำ...’
กลิ่นข้าวต้มลอยมาพร้อมกับไอความร้อนเปรมปรีดาต้องลืมตามอง เห็นช้อนตักข้าวต้มมาจ่อถึงปากแล้ว
‘กิงเยยๆ’
เจ้าของดวงหน้าเล็กกลมชะโงกมาจนใกล้ ดวงตากลมจ้องมองมา พอเธอเลื่อนสายตาไปอีกด้าน พลันต้องพบกับดวงตาคมของผู้ใหญ่ตัวโตที่อยู่ในอาการเดียวกัน
มือเรียวบางยกขึ้นเป็นเชิงห้าม แล้วบอกเสียงแผ่ว
‘ฉันกินเอง’
ไม่ไหวก็ต้องไหว...ใครจะกินได้ลงกันล่ะ ในขณะที่มีดวงตาสองคู่จ้องเขม็งจนตาแทบไม่กะพริบ


นิยายชุด ลูกพีชแก้มกลม & เบนเบนคนหล่อ ประกอบด้วย
1. อุ้มรักเมียลับ (ลูกพีชแก้มกลม)
2. พ่อของหนูเป็นคนร้ายลักพาตัว (เบนเบนคนหล่อ)