Second Chance - รักครั้งสุดท้าย คือเธอคนเดียว

ฉันเป็นคนที่มีแฟนไม่เคยว่างเว้น แต่ดันมาตกหลุมรักยัยเด็กเนิร์ด หัวหน้าห้องที่แสนจะหยิ่ง เราไม่มีอะไรเข้ากันได้เลย แล้วฉันจะจีบเด็กเนิร์ดคนนี้ได้ยังไงกันนะ

ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี รวมถึงแรงเชียร์ของเพื่อน เดินเข้าไปโปรยเสน่ห์

“น่ารัก ชอบมาก ก็เดินไปจีบ” บีบอกพร้อมหยิบการบ้านตัวเองมาวางทับการบ้านฉัน

“เริ่มจากเอาการบ้านไปส่งแทนกู” ขุนเขาที่ปั่นการบ้านจนเสร็จวางทับเล่มของบี ยัดใส่มือฉันเรียบร้อย

พร้อมส่งสัญญาณมือชี้ไปที่โต๊ะหัวหน้าห้องที่ตอนนี้ไปนั่งรอกอดอกที่โต๊ะของเธอแล้ว

ฉันหยิบสมุดทั้งสามเล่มขึ้นมากำแน่น รู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็น แล้วก็เดินเอาการบ้านไปวางที่โต๊ะของบุษบาแล้วนั่งย่องๆลงข้างๆบุษบาที่ทำท่าตกใจเพราะฉันไม่เคยเข้าใกล้ขนาดนี้มาก่อน

“เรายกไปส่งให้มั้ย?” ฉันบอกยิ้มๆ

“ไม่ต้อง ขอบใจ เราทำเองได้” แล้วบุษบาก็หันหน้าไปเขียนอะไรยุกยิกต่อ

“อ่อ อือ” ฉันลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนยืดตัวเล็กน้อย แล้วกับมานั่งที่นั่งตัวเอง

ฉันรู้สึกหน้าชาเล็กน้อยกับคำปฏิเสธอย่างที่ไม่เคยเจอ ฉันไม่ได้เผื่อใจมาเจอการปฏิเสธแบบนี้ ถ้าจะบอกให้ถูกคือฉันมั่นใจมากๆเสมอทุกครั้ง ฉันมักจะรู้ว่า ถ้ายิ้มประมาณนี้ก็จะได้ยิ้มหวานเป็นคำตอบ หรือถ้าลงทุนคุยด้วย ก็เป็นแฟนกันได้เลย แต่นี่หน้าบึ้งตึงมาก ไม่เอาอ่ะ จะไปจีบยัยนี้ติดได้ไง

“ไม่เอาอ่ะ น่ากลัว อยากมีแฟน ไม่ได้อยากมีแม่” ฉันล่าถอยตั้งแต่วันแรกทันที