วันที่พระเจ้าทอดทิ้ง

รวมเรื่องสั้นเรื่องนี้ ไม่ใช่หนังสือเกี่ยวกับศาสนา หรือมีเนื้อหาลบหลู่ดูหมิ่นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามความเชื่อของศาสนาแต่อย่างใด ผมเพียงตั้งคำถามว่า เราต่างมีพระเจ้าเป็นของตัวเอง แล้วเราจะทำอย่างไรในวันที่พระเจ้าของเราไม่อยู่แล้ว ?
บนความสับสนวุ่นวายของชีวิต เราล้วนเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่อึดอัด ฝืนทน เจ็บปวด และสิ้นหวังเกินจะมีชีวิตอยู่
หากมีบางสิ่งเหนี่ยวรั้งเราไว้ให้ต้องต่อสู้ สิ่งนั้นคือนิยามของคำว่า “พระเจ้า” ในทัศนะของหนังสือเล่มนี้
พระเจ้าทอดทิ้งเราไว้บนความพร่ามัวกึ่งจริงกึ่งฝัน ที่ไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรต่อไปดี เรามองหาพระเจ้าไม่พบ พระองค์ไม่อยู่เคียงข้างเราแล้ว เหลือเพียงเราที่ต้องต่อสู้ลำพัง มุ่งหวังว่าความพยายามจะไม่สูญเปล่า จนกระทั่งได้พบว่าธรรมชาติของชีวิตก็เป็นเช่นนี้ เราควบคุมสิ่งใดไม่ได้ แม้แต่ตัวของเราเอง
เราผิดบาปบนกรอบสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว แต่การรอคอยให้พระเจ้ากลับมาก็ดูจะเป็นความหวังสุดท้ายของชีวิต
ดังนั้นการทอดทิ้งของพระเจ้า จึงอาจหมายถึงการทดสอบครั้งใหญ่ ก่อนที่พระองค์จะมอบของขวัญล้ำค่าเพื่อตอบแทนความภักดีของเรา
......................................
เมื่อพระเจ้าทอดทิ้งไปแล้ว เรายังเชื่อมั่นต่อพระเจ้าของเราอยู่หรือไม่ ?