อ๋องร้ายกับชายาต่างยุค

อยู่ดีดีก็เข้ามาอยู่ในร่างของตัวละครในนิยายที่อ่าน ซึ่งเธอคนนี้ไม่มีตัวตนในหน้าหนังสือเลย แถมยังเป็นที่เกลียดชังของสามีอีกต่างหาก การจากไปของเจ้าของร่างก็ยังมีเงื่อนงำ ระบบโปรแกรมก็ไม่มีจะรอดไหมเนี่ยะ

“ไยข้าต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยนะ” แม้จะบ่นให้ตนเอง แต่มือเรียวก็ยังอดมิได้ที่จะดึงผ้าขึ้นห่มให้คนตัวเล็ก ก่อนจะเดินออกมาจากห้องซึ่งมีคนสนิททั้งสองรออยู่ เผิงหยวนชะโงกหัวเข้าไปดูเพราะอยากรู้ว่าท่านอ๋องพาสตรีจวนใดมา แต่กลับถูกผู้เป็นนายดึงคอเสื้อจากด้านหลังให้เซถลาตามมา พร้อมกับนัยน์ตาคมดุจ้องมองอย่างเอาเรื่อง
“กระหม่อมแค่อยากรู้ว่าสตรีผู้นี้เป็นใคร ไยทำให้ท่านอ๋องเฝ้าดูแลได้ถึงเพียงนี้พะย่ะค่ะ”
“ข้ามิได้ดูแลนาง ก็แค่มิอยากให้ตายตอนนี้เท่านั้น ข้ายังต้องใช้ประโยชน์จากนางอีก” ไป่จวินเอ่ยในสิ่งที่วางแผนเอาไว้ แต่ดูเหมือนคนสนิททั้งสองจะไม่ค่อยเชื่อนัก แต่ก็นั่นแหละใครจะกล้าเอ่ยค้านกันล่ะ
“อย่าให้ใครเข้าใกล้เรือนนี้เด็ดขาด ต่อไปอยู่ต่อหน้านางห้ามเอ่ยถึงฐานะข้าเข้าใจหรือไม่”
แม้ผู้เป็นนายจะเอ่ยเช่นนั้น แต่ก็มิได้ทำให้องครักษ์ทั้งสองเชื่อในสิ่งที่เขาเอ่ย เพราะการกระทำมันสวนทางยิ่งนัก