ดาวเคียงเดือน

"เลิกยุ่งกับฉันสักที ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ"
ดารินทร์อึ้งกับคำพูดของศศิน เขาไม่ชอบเธอถึงขนาดนั้นเลยเหรอ มาวินที่ยืนฟังอยู่ก็ยังแอบตกใจ เขารู้สึกสงสารดารินทร์
"แต่รินอยากช่วยพี่นะ"
"ฉันบอกว่าไม่ต้องมายุ่งไง!!! กลับไปซะ!!"
เขาตะคอกจนดารินทร์สะดุ้ง ตำรวจหลายนายที่อยู่ในสถานีต่างก็หันมามอง ดารินทร์เริ่มมือสั่น เธอรู้ว่าเขาไม่ชอบให้เธอมาวุ่นวาย แต่เธอก็อยากจะช่วยเขาเธอจึงหันหลังให้ศศินเพื่อหลบซ่อนน้ำตาที่มันกำลังจะหยดลงพื้น
"พี่ไม่ต้องห่วงนะ รินไปแน่ แต่หลังจากช่วยพี่ออกมาได้เท่านั้น" พูดออกไปด้วยเสียงที่สั่นก่อนจะเดินออกไปจากสถานี