หลุมพรางตรีติณณ์

“คงต้องส่งซ่อม”

“คะ?” ขยับเข้าไปใกล้เขามากขึ้น อุทานออกมาอย่างแปลกใจ “ซ่อมเหรอคะ แต่คลอริสเพิ่งซื้อมาเองนะ” อีกอย่างเธอซื้อมาจากร้านของเพื่อนตรีติณณ์ด้วย ชายหนุ่มเองก็ไปกับเธอ

ยังซื้อมาใช้ไม่ถึงปี จะส่งซ่อมเร็วขนาดนี้ไม่ได้สิ ราคาไม่ใช่ถูกๆ

“อีกอย่างเมื่อเช้าตอนคลอริสใช้มันก็ยังลื่นไหลดีอยู่เลยนะคะ” คลอริสพูด โน้มตัวลงไปดูหน้าจอคอม ก่อนจะสะดุ้งอุทานออกมาเสียงเบา เมื่อตรีติณณ์ดึงเธอให้นั่งบนตัก

“บัง” แถมยังว่าเธออีกด้วย คลอริสเอียงตัวหลบไปด้านข้างเล็กน้อย “ตกลงมันติดๆ ดับๆ หรือเธอแค่โกหก” มือหนึ่งข้างวางอยู่บนแป้นคีย์บอร์ด มืออีกข้างวางอยู่บนเมาส์ ดวงตาคมจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ ตอนนี้คลอริสไม่ต่างอะไรจากคนที่โดนกอดอยู่เลยสักนิด

คลอริสมองเขา พอมองเข้ามากๆ ชายหนุ่มก็หลุบตาลงมองเธอ หญิงสาวหลบตาเขา หันไปมองหน้าจอคอมแทน

“ติดๆ ..ดับๆ ค่ะ” พูดออกมาอย่างไม่มั่นใจ

เธอโกหก

“ให้พูดใหม่อีกครั้ง” 

“…” 

“ไม่มีใครอยากอยู่กับคนขี้โกหกหรอกนะคลอริส” หญิงสาวหันไปมองตรีติณณ์ ตอนนี้ชายหนุ่มเลิกมองเธอแล้ว “อีกอย่างฉันเองก็ไม่ชอบผู้หญิงประเภทนี้มากด้วย”