รัก(ไม่)เลยตามเลย

ในอดีต ตรัย เคยถูกหักหลังจากเพื่อนสาวคนสนิทที่ตัวเองหลงรักมานานแสนนานตั้งแต่เขาใช้คำนำหน้าว่าเด็กชาย
แล้วหลังจากวันนั้น ชีวิตของสุดหล่ออย่างเขาก็เหมือนโดนคำสาปให้เป็นโสดมาตลอด (-_-)

แต่พอเวลาผ่านไป 11 ปี ไม่รู้เพราะพรหมหรือกรรมลิขิต ทำให้เขาต้องมาเจอคู่เวรคู่กรรมอย่างเธออีกครั้ง
ตรัยจึงต้องหาทางกำจัดยายตัวร้ายไปให้ไกล เพื่อไม่ให้หัวใจตัวเองเต้นผิดจังหวะทุกครั้งที่เจอหน้าโจทย์เก่า
(-_-)...(^-^)

ส่วนยายตัวดีน่ะเหรอ เธอก็ตีหน้าใสซื่อเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น!
แถมความกะล่อนปลิ้นปล้อนและหน้าด้านหน้าทนของเธอยังทำให้เขาคลุ้มคลั่งจนแทบจะอกแตกตาย!
(^-^)…(-_-)

แต่ที่ตลกร้ายก็คือ เขากลับกลายเป็นลูกเขยในฝันของครอบครัวเธอไปซะงั้น!
ทำไม! ทำไม! ทำไม! ยิ่งเกลียด ก็ยิ่งต้องเจอ ยิ่งเกลียดก็ยิ่งต้องใกล้ และร้ายกาจที่สุดก็คือ…
ยิ่งเกลียด…ก็ยิ่งต้องรัก!
คิดแล้วอยากจะถกหนังหัวตัวเองจริงๆ เลย!

แต่งานนี้เขาจะไม่มีวันยอมแพ้แล้วเดินซมซานก้มหน้าปาดน้ำตาจากไปง่ายๆ
เหมือนเมื่อตอนเป็นหนุ่มน้อยอายุสิบแปดเด็ดขาด!
***************

# นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกใน ซีรีส์ชุด ระยะรัก #
แต่เขียนเสร็จทีหลัง เรื่อง เล่ห์รักทะลุจาน (ที่มีโกไข่ผู้น่ารักเป็นพระเอก)
แนวเรื่อง Feel good ไม่มีดราม่าปวดตับ
เน้นอ่านแล้ว ยิ้ม ยิ้มและยิ้ม (ไม่มี NC จ้าา)

ถ้าอ่านแล้วชอบก็ไปตามกันต่อใน เล่ห์รักทะลุจาน ได้น้าาา (^0^)
(เนื้อหาแต่ละเล่มในซีรีส์อ่านแยกกันได้สบายๆ จ้า)

ขอบคุณนักอ่านที่โหลดเรื่องนี้ค่ะ (ไหว้ย่อ)

คนเขียนมีความสุขที่ได้เขียน
หวังว่าคนอ่านจะมีความสุขที่ได้อ่านเช่นกันนะคะ(^-^)