สามชาย

ความรักและความปรารถนาในคู่รักเก่าก็มีกำลังรุนแรงอยู่ เกินที่จะสลัดตัวทิ้งเสียได้โดยปัจจุบันทันด่วน เหตุฉะนั้นตลอดเวลาที่ผู้เป็นลุงพูดถึงเรื่องหมั้นและการแต่งงาน อนุวัตร์จึงนิ่งฟังอยู่โดยดุษณีภาพ ไม่โต้แย้งหรือรับรองโดยประการหนึ่งประการใด

อันการที่พัชรีเป็นคู่หมั้นของเขามาแต่เด็กนั้น อนุวัตร์เคยได้ยินได้ฟังมาตั้งแต่เวลาแรกที่เขากลับมาถึงประเทศสยาม เป็นข่าวโจษที่พูดกันอยู่ระหว่างคนภายนอกคือระหว่างญาติและมิตรแห่งตระกูลปวุตติกุล
บางคราวอนุวัตร์เคยยินดีและภาคภูมิใจ แต่บางคราวเขาไม่รู้สึกยินดียินร้าย ทั้งนี้เป็นเพราะพัชรีเป็นหญิงที่เขาได้อยู่ร่วมบ้านด้วยมาแต่เด็ก หล่อนไม่มีอะไรเหลืออยู่ ซึ่งเป็นที่น่าเรียนน่ารู้และน่าฟังสำหรับเขา กล่าวให้สั้นก็คือเขารู้จักหล่อนดีเกินไปจนชินนั่นเอง เมื่ออนุวัตร์ไม่มีนิสัยบูชาคุณธรรมอันประเสริฐของมนุษย์พอที่จะบูชาคุณธรรมของพัชรีเสียแล้ว เขาจึงมิได้รักหล่อนในเชิงสู้สาว

ถึงแม้ว่าพัชรี เมื่ออนุวัตร์แจ้งข่าวการหมั้นให้ตระหนักจะได้แสดงความรังเกียจโดยเปิดเผย หน้าที่อนุวัตร์จะเกิดมานะมุ่งจะเอาชนะหล่อนให้จงได้ เขาคงจะวิงวอนซักถามค้นหาต้นเหตุแห่งความไม่พอใจของหล่อนนั้นแล้วและแสดงความรักความบูชาต่อหล่อน เพื่อป้องกันสิทธิอันตนได้แล้วมิให้หลุดลอยไป

หรือมิฉะนั้นถ้าหากว่าในเวลาที่กล่าวนามหญิงสาวทั้งหลายซึ่งได้เคยติดต่อกับอนุวัตร์อยู่ พัชรีได้กล่าวโดยน้ำเสียงแสดงความริษยาแม้แต่เพียงน้อยหนึ่ง พอเป็นทางให้เห็นว่าหล่อนมีความรักในตัวเขา อนุวัตร์ก็คงปฏิเสธการติดต่อทั้งหมดนั้นว่าเป็นการที่ไร้สาระอันพึงเอาใจใส่เสียทีเดียว และคงจะได้แถลงความนิยมชมชื่นของเขาในตัวหล่อนจนกว่าพัชรีจะยอมรับว่าเข้าใจผิดไป

แต่นี่พัชรีมิได้ทำดังนั้น น้ำเสียงของหล่อนที่ได้พูดกับเขาตั้งแต่ต้นจนจบแสดงอยู่แต่เพียงว่าหล่อนประหลาดใจ กับหล่อนนึกถึงเฉพาะตัวเขาในข้อที่รักหญิงอื่นอยู่แล้ว สมควรที่จะได้แต่งงานกับหญิงนั้นๆ คนใดคนหนึ่ง แทนที่จะแต่งงานกับตัวหล่อนเอง

อนุวัตร์ไม่อาจทายใจหล่อนได้ว่าหล่อนชังในการที่จะแต่งงานกับเขาหรือไม่ และถ้าแม้ว่าหล่อนชังแล้ว หล่อนชังเพราะนึกถึงความสุขของเขาโดยแท้จริง หรือชังด้วยความริษยา หรือชังเพราะว่าหล่อนจะรักเขาไม่ได้เสียทีเดียว