เกมรักซ่อนใจ ซีรี่ย์ เกมรักลวง 1

“ว่าไง มีอะไรหรือเปล่า” นิ้วยาวแตะที่คางมนแล้วดันขึ้นสูง บังคับตาคู่สวยให้เลื่อนมาสบตาเขาที่มองลงมา คนฟังเม้มปากแน่นก่อนตัดสินใจเอ่ยปากในที่สุด
“เรา.. เอ่อ..ทดลองอยู่ด้วยกันสัก..สามเดือน หลังแต่งงานก่อนดีไหม ถ้ามันไม่โอเค... ฉันหมายถึง... ”
คนงามพยายามกลืนน้ำลายก้อนใหญ่ลงคออย่างยากลำบาก แม้จะเริ่มสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างที่แทรกซึมเข้ามากระทบผิวก็ตาม “ถ้าเราเข้ากันไม่ได้...ก็ค่อยหย่ากัน”
“จะไม่มีวันนั้น!”
เสียงเขาเข้มฟังดูน่ากลัวจนคนข้างกายไม่กล้าเลื่อนสายตาขึ้นไปสบอีก เธอตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าแม้แต่ขยับกายหรือหายใจ “อีกอย่าง.เราสองคนก็เข้ากันได้ดี เมื่อกี้มันได้การันตีแบบนั้นหรอกหรือ” เขาหมายถึงความสุขที่เพิ่งผ่านไปไม่นาน
“คุณอย่าเพิ่งรีบตัดสินใจสิ บางที... ถึงตอนนั้นคุณอาจจะอยากเปลี่ยนใจก็ได้”
“ผมใช่ผมแน่ที่อยากเปลี่ยนใจ!” ตาคมลุกวาวจ้องตอบนัยน์ตาคู่สวยด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ จากนั้นก็ลุกไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่ตกเกลื่อนพื้นขึ้นมาสวมใส่อย่างลวกๆ โดยไม่ลืมหยิบของเธอมาโยนไว้ที่ปลายเตียงให้ด้วย ให้ตายสิ! เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วยังจะมาคิดทดลองอยู่ด้วยกัน ประสาตหรือเปล่า ยังไม่ทันแต่งก็อยากหย่าเสียแล้วเห็นเขาเป็นอะไร!
“งานแต่งจะเลื่อนเข้ามาอีกสองวัน...” เขาพูดทั้งที่ยืนหันหลังให้ ก่อนจะค่อยๆ หันมาเผชิญหน้าเธอที่ลุกขึ้นมานั่งแล้ว ร่างสูงสาวเท้าเข้ามาหาเธอมากขึ้น อารมณ์ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่าโกรธสุดๆ โกรธเธอ รวมไปถึงไอ้ตัวต้นเหตุของการอยากหย่าของเธอเพื่อกลับไปหามัน
“รวมถึงการหย่าด้วย ก็อย่าฝันว่าจะมี!”

แล้วเขาก็ก้าวออกไปทันที ร่างเล็กระบายลมหายใจออกมาอย่างกลัดกลุ้ม นอกจากสัมพันธ์ทางกายก็ไม่ได้มีความรู้สึกใดๆ ต่อกันสักนิด คิดดูแล้วเขามีแต่ได้กับได้ด้วยซ้ำทำไมไม่รีบไขว่คว้าเอาไว้ล่ะ เขาไม่ได้อยากได้อิสรภาพเหมือนเธออยากได้หรอกหรือ อุตส่าห์ตั้งความหวังว่ามันน่าจะง่ายขึ้นหากคุยกันอย่างเปิดอก แต่ที่ไหนได้ผิดคาดเสียนี่ แถมงานแต่งยังถูกเลื่อนให้เร็วขึ้นอีก นี่เธอเดินเกมผิดไปหรืออย่างไร ปานมุกคิดไม่ตก ก่อนจะพาร่างที่อ่อนระโหยโรยแรงเพราะรับศึกหนักจากเขาเมื่อครู่ไปเข้าห้องน้ำในเวลาต่อมา