ท่ามกลางกเฬวราก ผมคิดว่าตัวเองโชคดีพลางคิดว่ายังไม่ตาย

ชีวิตความเป็นอยู่ของผม ตั้งแต่คนที่อยู่ใกล้ชิด นอนร่วมกันอยู่บนเตียง ตลอดถึงผู้ให้กำเนิดหรือผมเป็นแค่น้ำเชื้อของเขา และสังคม ต่างล้วนเป็นสิ่งเลวทรามทั้งหมด. เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนแต่โสมม กับการพยายามเอารัดเอาเปรียบผมตลอดเวลา กดดันให้ผมตกต่ำหรือตายไป. แต่ท่ามกลางความเลวทรามเหล่านี้ ผมยังคิดว่าตัวเองโชคดีที่ยังไม่ตายลงไป.