เล่ห์ลวงรัก

"ปล่อยน้ำอิงไปเถอะนะคะ คุณเสืออย่าทำอย่างนี้เลยนะคะ คุณก็รู้ว่าน้ำอิงมีคนรักแล้ว”
“ผมเคยบอกแล้วไม่ใช่หรือครับ ว่าแค่แฟน ไม่ใช่สามีคุณซะหน่อยนี้ครับ ดังนั้นผมมีสิทธิ์"
“ว้าย ! อย่านะคะ คุณเสือ”
น้ำอิงร้องกรีดออกมาอย่างตกใจ เมื่อถูกชายหนุ่มตวัดแขนอุ้มร่างของเธอ ขึ้นมาจากพื้นห้องอย่างรวดเร็ว
“ไม่นะ! อย่าทำอย่างนี้นะคุณเสือ”
แววตากลมโตตื่นตระหนกตกใจกลัวขึ้นมาทันที เมื่อพิเชฐอุ้มพาเธอเข้ามาในห้องนอนของเขา ก่อนจะทิ้งร่างของเธอลงบนเตียงนอนไม่ได้รุนแรงมากนัก แต่มันก็สร้างความหวาดผวาให้เธอได้เหมือนกัน
................................................................................................
น้ำอิงพลิกร่างมานอนตะแคงหันหลังให้พิเชฐ ก่อนจะปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาอย่างเสียใจ เมื่อถูกพิเชฐขืนใจโดยที่เธอไม่ยินยอม จนต้องตกเป็นของเขา เสียงสะอื่นร่ำไห้ดังขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ทำให้ร่างกำยำต้องขยับตัว ตามมากกกอดรัดไว้แน่น อย่างต้องการปลอบโยนคนเป็นเมียหมาดๆ ให้คลายจากความโศกเศร้าเสียใจ
“ชู่ว์ ! เงียบซะนะคนดี พักผ่อนนะครับ”
คำพูดที่เอ่ยออกมานั้นฟังดูอ่อนโยน สัมผัสจากมือหนาที่คอยลูบต้นแขนของเธออยู่นั้น ก็ดูทะนุถนอม จนน้ำอิงต้องยอมหลับตาลงอย่างว่าง่าย