เชลยรักแดนทราย

เธอคือเชลย ที่เขา ‘หมายครอบครอง’
ระหว่างเดินทางเข้าวังเพื่อเป็นสนมของชีคอีมาน ซาเด กลับถูกลักพาตัวมาอยู่ในค่ายโจรก่อกบฏ!!
แต่ ดาอิม อัสนา ผู้เป็นเหมือนสายลมแห่งทะเลทรายก็ปฏิเสธเรื่องลักพาตัวเธอเสียงแข็ง
ทว่าเขากลับเสนอให้เธอเป็น ‘ผู้หญิงของเขา’

“คุณขำอะไร?” ซาเดถามเสียงขุ่น
“หากรู้ว่าเธอต้องมาเป็นผู้หญิงของหัวหน้าจอมโจรก่อกบฏอย่างฉัน ก็ไม่แน่ว่าน้ำหนักเธออาจขึ้นก็ได้”
ซาเดทำเสียงหึในลำคอ “ฉันขอตายเสียดีกว่า”
ดาอิมลดความเร็วของม้าให้เปลี่ยนเป็นวิ่งเหยาะ ๆ “เอาไว้หลังจากที่เธอร่วมรักกับฉันแล้วค่อยตัดสินใจเรื่องตายก็ได้นะ”
ซาเดมองหน้าคนพูดด้วยสายตาไม่พอใจ แสงจันทร์ที่ส่องสว่างพอให้เธอเห็นดวงตาดุจนิลกาฬของเขา
“คุณมอบลูกกระสุนปืนให้ฉันซะดีกว่า”
ดาอิมหัวเราะ “สาวน้อย ฉันทำลายสิ่งสวยงามไม่ได้หรอก ยังไงเธอก็ถูกกำหนดไว้ให้เป็นผู้หญิงของฉันแต่แรก”
ไม่เพียงบอกอย่างถือดี มืออุ่นของเขายังเลื่อนมาสัมผัสแก้มของเธอ สัมผัสนั้นราวกับน้ำค้างต้องใบหญ้า หากแต่สะท้านถึงหัวใจหญิงสาวได้ ด้วยว่าสายตาคู่คมสบนิ่งกับดวงตาของเธอราวกับจะกลืนกินเธอทั้งตัว