พลิกชะตาหวลคืนรัก

ในชาติที่แล้วนางขายบิดาและคนทั้งสกุลเซี่ยให้บุรุษของนาง เพราะเห็นว่าบิดานั้นคือคนชั่วของแผ่นดิน นางหลงไหลฉูหวางจนโงหัวมิขึ้น ยอมเป็นสายให้ฉูหวางลักลอบนำสาส์นสำคัญของบิดาและตราประทับ ออกไปให้ฉูหวางจนเมืองหน้าด่านหวยเหอลุกเป็นไฟ ความรักที่มีให้บุรุษมากไปจนถึงยามสุดท้ายเมื่อประตูเมืองได้เปิดออกจากคำสั่งปลอม นางผู้เป็นสายให้ฉูหวางถูกฉูหวางคิดหวังสังหารเป็นคนแรก ในขณะลูกธนูเหล็กจากคันศรของฉูหวางนั้นพุ่งตรงมา บิดาของนางขยับกายเข้ามาปกป้องบดบังนางช่วยปัดลูกธนูออกไป ก่อนที่บิดาของนางจะทานทนมิได้ และให้ทหารคู่ใจของสกุลเซี่ยนำทางนางผู้เป็นคนทรยศคนทั้งเมือง ให้เร้นรอดออกไปจากเมืองหวยเหอออกไปได้อย่างปลอดภัย หลังจากนั้นเมืองทั้งเมืองของนางลุกไหม้เป็นเถ้าถ่าน มิมีผู้ใดรอดพ้นมาจากกองเพลิงได้เพราะผู้คนต่างมิยินยอมที่จะล่ะทิ้งเมืองหวยเหอออกไป

“ปกป้องเสี่ยวหลันเสวี่ยเอาไว้ให้ได้ จงปกป้องนางแทนข้า “

“ขอรับ ข้าสัญญาจะปกป้องคุณหนูใหญ่เอาไว้ให้ได้ ข้าน้อยขอสัญญาด้วยชีวิตขอรับ “

“ไป พานางหนีไปให้ได้ อย่ากลับมาที่นี่อีก “

“ฮรือ ท่านพ่อ ลูกขออภัย อภัยให้ลูกอกตัญญูผู้นี้ด้วยเถิดท่านพ่อ “

“เสี่ยวหลันเสวี่ยมีชีวิตต่อไปให้ดี เจ้าตัวน้อยของพ่อ “

เสียงของบิดาของนางยังคงดังกึกก้องอยู่เช่นนั้น ในระหว่างที่นางนั้นขึ้นม้าหนีออกมากับขบวนคุ้มกันมือดีของเมืองหวยเหอได้ ราตรีนั้นคือคืนวันที่นางบ้านแตกไร้หนทางกลับอีกต่อไป นางมิได้แม้แต่จะมองชมการนำร่างของสกุลเซี่ยไปแขวนไว้ประจานที่กำแพงเมืองตามธรรมเนียมศึก นางกลับไปมิได้อีกแล้ว คนรักที่นางเคยรัก คิดสังหารนางและเล่าขานออกไปว่านางนั้นคือสตรีโฉดชั่วที่ขายบ้านและแผ่นดินของตนเองออกไป นางหนีการไล่ล่าของฉูหวางจนตลอดชีวิตของนาง ก่อนที่ชีวิตนางจะดับดิ้นนางได้มองเห็นฉูหวางนั้นกอดสตรีงดงามที่มีนามว่าเจ้าหลิงหว่าน บุตรสาวแสนงามของสกุลเจ้าที่เคยเป็นสหายรักของนางในอ้อมแขนของฉูหวาง หัวใจของหลันเสวี่ยแทบเผาไหม้นางถึงกับสะบัดมือที่ดึงรั้งขององครักษ์ร่งฉีแล้ววิ่งออกไปตรงหน้าขบวนของฉูหวาง