สัมผัสรักโคตรเฮง

“อันนี้น่าสนใจ ชวนให้เลิกดูดบุหรี่อย่างเด็ดขาดเลย ว่าแต่หมวยคิดจะมีลูกสักกี่คน”
“หนูเพิ่งย่างยี่สิบเอ็ดเองนะคะ”
“เด็กกว่าเธอเขาก็มีลูกสองสามแล้วแม่คุณ ถ้าเป็นสมัยก่อนนะ อายุขนาดนี้ไม่มีผัวนี่ รอขึ้นคานได้เลย”
ไฟส่องสว่างตามข้างทางส่องเข้ามาต้องดวงหน้าคนข้างๆ อยู่เนืองๆ แต่มันไม่สว่างเท่าหัวใจที่เย็นชาของเขาหรอก ดูเหมือนในอกที่เคยเหน็บหนาว อ้างว้างมืดหม่น จะมีไฟเล็กๆ จุดประทุอยู่ข้างใน
“ถ้าแบบนี้หนูก็ขึ้นคานสิคะ”
“ถ้าขึ้นคานจริงๆ ก็มาบอกฉันแล้วกัน จะช่วยพาลงจากคานให้”


**

“คุณเฮงไล่หนูออกหรือคะ”
“ก็เธออยากได้เงินไม่ใช่หรือไง ถ้าไม่ขายให้ฉัน ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ คนงานอย่างเธอหาที่ไหนก็ได้ ถูกๆ”
คำว่า ถูก กับสายตาที่กวาดมองมาที่เธอ
เมตตาเข้าใจว่าไม่ใช่เงินเดือน แต่หมายถึงราคาค่าตัวของเธอ
หญิงสาวอยากนึกโกรธแต่ทำไม่ได้
“พี่พิการติดเตียง หลานยังต้องเรียน แม่ก็แก่ อยากได้เงินไม่ใช่หรือไง ขายตัวเธอให้ฉัน ฉันอยากได้เธอ”
เหมือนมีก้อนสะอื้นลูกใหญ่แล่นมาจุกที่คอหอย ดวงตาอ่อนใสจ้องมองอีกคนที่อยู่ตรงข้าม ปลายคิ้วเรียวขมวดน้อยๆ หลายเดือนเหมือนว่าเธอจะรู้จักเฮงเจริญเลย
แต่เปล่าเลย เธอไม่ได้รู้จักเขาเลยแม้แต่น้อย

*คำเตือน*
นิยายเรื่องนี้ รวบตรงท้ายเล็กน้อย ถ้ารับได้ในจำนวนคำและราคา ก็ฝากอุดหนุนกันไปเลยนะคะ รับประกันความยียวนของคุณป๋าที่นึกว่าหมี ที่แท้ก็หมา โบ้ได้อีก