ท่านอ๋องได้โปรดอย่าคลั่งรักข้า!

คำโปรย...

ความรักสำหรับนางเหมือนยาพิษ นางจึงตั้งมั่นมุ่งสู่ทางธรรม คิดออกบวชตลอดชีวิต แต่แล้วกลับมีมารผจญเป็นบุรุษรูปงามที่คอยตามคลั่งรักนางอยู่ทุกวันจนหัวใจนางชักหวั่นไหว!

------------------------------------------------------------

ภาพมารดาที่ตรอมใจเพราะบิดาของนางหนีไปกับสตรีอื่น
ทิ้งให้นางกับแม่ต้องตกระกำลำบากอยู่หลายปี
จนต้องซมซานกลับมาขออาศัยอยู่กับท่านยายที่จวนสกุลหลี่นั้น
ทำให้ หยางฉินซู่ ไม่คิดมีความรักและแต่งงานกับบุรุษใดทั้งสิ้น
นางตั้งมั่นว่าชีวิตนี้จะขอมุ่งสู่ทางธรรมไปตลอดชีวิต
หมายจะปลงผมบวชชีหลังจากสิ้นท่านยายทว่ากลับมีมารผจญนามว่า
หลี่เต๋อหยวน บุรุษรูปงามมีตำแหน่งเป็นถึงจวิ้นอ๋องมาคอยกวนใจให้นางไขว่เขว
จนความตั้งใจของนางเริ่มสั่นคลอนเสียแล้ว!

“ซู่ซู่...ข้าจะเลือกเจ้ามาเป็นอนุของข้านะ”
“ไม่! ข้าไม่ยอม” หยางฉินซู่ตอบกลับไปในทันที โดยไม่หันกลับไปมองคนทางด้านหลังที่กำลังเดินตามนางมาเลยแม้แต่น้อย
“ทำไมเล่า หรือว่าเจ้าไม่เชื่อว่าข้ารักเจ้าด้วยใจจริง”
ฉินซู่กลอกตามองบนด้วยความเบื่อหน่ายกับการต้องตอบคำถามนี้อีกแล้ว ทั้งที่ผ่านมานางพูดไปเป็นร้อยรอบได้แล้วกระมังว่าเพราะเหตุใด
“เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ที่ว่าข้าจะเชื่อหรือไม่เชื่อหรอกท่านอ๋อง แต่มันอยู่ที่ใจของข้าไม่ได้รักท่าน และข้าไม่ปรารถนาจะมีคู่ครองต่างหาก ซึ่งข้าได้ชี้แจงให้ท่านฟังเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้ว”
“แต่ข้ารักเจ้านี่ซู่ซู่”
โอ๊ย! นางอยากจะบ้าตาย และอยากจะหันกลับไปตะกุยหน้าบุรุษรูปงามที่เดินตามนางต้อยๆ เหมือนตอนเป็นเด็กยิ่งนัก