[นิยายแปล] ว่าด้วยจุดจบของการไปช่วยตัวร้าย เล่ม 2

เสือสองตัวไม่อาจอยู่ถ้ำเดียวกันได้
ประโยคนี้คล้ายจะใช้ไม่ได้เมื่อพูดถึง ‘เยวี่ยอู๋ฮวน’ เทพบุตรตัวน้อย ๆ ของเขากับ ‘อันหลง’ เจ้าอลาสกันจอมสร้างปัญหาไม่หยุดหย่อน
“น้องอู๋ฮวน อย่าได้เกรงใจไป พวกเรานับว่าสนิทสนมกันไม่น้อย เรียกพี่ใหญ่สิ”
“พี่ใหญ่”
‘ซ่งชิงสือ’ ปลื้มปีติในใจยิ่งนัก
มองทั้งสองกอดคอแย้มยิ้มกันอย่างกลมเกลียวก็พาให้สุขใจ ทุกคนต่างเป็นอัจฉริยะกันทั้งนั้น ตีกันให้ได้อะไรขึ้นมา
สู้ช่วยกันศึกษาเล่าเรียนไม่ดีกว่าหรือ
…..
“เจ้ามารร้าย ยิ้มให้มันดี ๆ หน่อย”
“พี่ใหญ่เองก็เหมือกัน เกร็งแขนถึงขนาดนั้นทำไมขอรับ”

[กรุณาอ่าน TW ก่อนซื้อ]