เมื่อรักจบลง

เธอบอกเลิกเขาพร้อมหนีเขาไปโดยที่เขาไม่ยอมเลิก
สามปีผ่านไปเธอกลับมาพร้อมลูกของเธอ
เมื่อความรักที่ให้เธอถูกหักหลังกลายเป็นความแค้นทั้งที่ใจยังรัก
บทลงโทษกับการหักหลังก็เริ่มต้นขึ้นโดยไม่สนใจว่าเธอจะมีใคร
___________________
“หนีวิชญ์ไปไกลถึงฝรั่งเศสเลยสินะ แล้วคิดว่าหนีพ้นงั้นเหรอสุดท้ายก็กลับมาอยู่กับวิชญ์เหมือนเดิม”
“งานก็คืองาน ตอนนี้ลิลคือพนักงานของวิชญ์ เราจะเกี่ยวข้องกันแค่เรื่องงานเท่านั้น”
“หึ เรื่องงานงั้นเหรอ เกี่ยวข้องกันเรื่องงานเท่านั้น น่าขำดีนะ อยากหนีวิชญ์ใจจะขาด
แต่สุดท้ายก็กลับมาอยู่ในอำนาจวิชญ์”
“ลิลไม่ได้มาอยู่ในอำนาจของวิชญ์ ลิลมาทำงาน ส่วนวิชญ์ก็คือเจ้านาย”
“แต่เรื่องของเรายังไม่จบ”
___________________
“ลิล ไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องของเรา”
“หมายความยังไง”พชรดนัยเอ่ยอย่างไม่เข้าใจในประโยคที่เธอกล่าว
“ลิลต้องการอยู่อย่างสงบ ไปทำงานปกติ เป็นแค่พนักงานของวิชญ์ โดยที่ทุกคนจะไม่รู้ว่าเราเคยเป็นอะไรกัน”
“ไม่อ่ะ วิชญ์ทำไม่ได้ ลิลเป็นเมียวิชญ์เป็นแม่ของลูกวิชญ์ วิชญ์ต้องการให้ทุกคนรู้ว่าลิลเป็นเมียวิชญ์”
“แต่ลิลไม่ต้องการให้ใครรู้”
“ลิล แล้วลูกของเราในท้องลิลล่ะ ลิลกำลังท้องนะ วิชญ์ไม่ต้องการให้ลิลเป้นอันตราย”
“ตอนนี้ท้องลิลยังไม่โต ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าลิลท้อง”
“แต่มันจะไม่ปลอดภัยนะลิล วิชญ์เป็นห่วงลิล”
“ลิลไม่ได้ทำงานแบกหามเสียหน่อย”
“ลิลลาออกจากงานได้ไหม วิชญ์ไม่อยากให้ลิลทำงาน วิชญ์เลี้ยงลิลกับลูกได้”
“ลิลรู้ว่าวิชญ์รวย แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“เป็นเมียไงลิล ลิลเป็นเมียวิชญ์”
“เหรอ ลิลไม่เห็นรู้สึกว่าลิลเป็นเมียวิชญ์เลย เราทั้งสองไม่ได้เป็นอะไรกัน”
___________________
**กลับมาแล้วกับนิยายเรื่องใหม่ของณนิจชา เรื่องนี้มีดราม่า มีหึง มีหวง มีเข้าใจผิด และคลั่งรัก
นิยายเรื่องนี้ไม่มีนอกกาย นอกใจค่ะ แต่พระเอกจะเป็นไบโพล่าที่รักนางเอกจนไม่สนใจผิดถูก
ยอมทำทุกอย่างเพื่อรั้งนางเอกไว้ แต่การรั้งไว้นั้นหากจะโหดและเลวจนนางเอกเกลียด
เพราะการรั้งเธอไว้คือการจับเธอจมหายไปกับเตียงนั่นเอง**