หากไม่เคยเจ็บ คงไม่ซึ้งถึงความสุข

เป้าหมายของใครหลายคนอาจเป็นชีวิตที่มีแต่ความสุข ราบรื่น ไร้อุปสรรค
และพยายามหลีกเลี่ยงความทุกข์อันไม่พึงปรารถนาให้มากเท่าที่จะมากได้แต่แท้จริงแล้ว
เป็นธรรมดาที่ชีวิตมนุษย์คนหนึ่งย่อมประกอบด้วยความสุขและทุกข์
หากขาดส่วนใดไป เราคงเรียกได้ไม่เต็มปากว่าชีวิตแล้วระหว่างความสุขและทุกข์ทน
เราควรยึดโยงสิ่งใดเพื่อให้ชีวิตไม่ไร้ความหมาย และไม่ทนทรมานจนเกินไปนัก
พอล บลูม ผู้เขียน ได้พาเราไปค้นหาคำตอบสำคัญนี้ ด้วยการตั้งคำถาม
และอธิบายให้กระจ่างชัดด้วยตัวอย่างประกอบ “ทำไมเราจึงชอบฟังเพลงเศร้า
ทั้งที่มันยิ่งตอกย้ำให้ใจเจ็บ” “ทำไมเราจึงเลือกวิ่งมาราธอน
ทั้งที่ทำให้เหนื่อยล้าแทบขาดใจ””ทำไมความสำเร็จที่ได้มาโดยลำบากถึงน่าดึงดูดใจ” ฯลฯ
เขาพบว่าความทุกข์นั้นมีประโยชน์ต่อมนุษย์ทั้งในแง่ชีวภาพและความรู้สึก
ความเจ็บทำให้เราจดจำประสบการณ์เหล่านี้ไว้เพื่อพยายามหลีกเลี่ยงมันใน
อนาคต และความทุกข์บางอย่างที่เกิดขึ้นโดยสมัครใจสามารถสร้างความสุข
และเป็นส่วนสำคัญของการบรรลุเป้าหมายที่สูงขึ้นได้