เกมรักซ่อนแค้น

ณิชารอคอยวันนี้มานาน ในที่สุดเธอก็ได้หาทางเข้ามาในบ้านอัศวภัชรกุลจนได้ ความแค้นที่ฝังใจมาตลอด10ปี จะได้ถูกชำระสักที แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะธามดันจำเธอได้ตั้งแต่แรกเห็น

"จำเรื่องเมื่อตอนค่ำไม่ได้แล้วเหรอ"
"เรื่องอะไรคะ"
"ก็เรื่องที่เธอสะดุดขาตัวเองล้มทับเพื่อนของฉันไง"
"แต่อันนั้นณิชาไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ"
"อุบัติเหตุ หรืออ่อย" เมื่อได้ยินคำนี้ณิชาถึงกับโกรธลมออกหู
"คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดดูถูกณิชาแบบนี้นะคะ"
"ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่อฉันเป็นเจ้านายของเธอ ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้" ธามใช้สายตามองณิชาตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ณิชาจะทำให้คุณรู้ ว่าคุณไม่สามารถทำอะไรณิชาได้" พูดจบณิชาก็รีบเดินออกมาจากห้องนอนของธามทันที
"ไอ้เลว ฉันไม่เคยเจอใครที่เลว และดูถูกผู้หญิงแบบคุณมาก่อนเลย"