เสน่หาพาไป

ชลทิชา: นักเขียนนิยายสายยั่ว

เจ้าของผลงานระดับเบสต์เซลเลอร์ แต่แล้วอยู่ดีๆ ก็ดันถูก "อาการตัน" เข้าเล่นงานอย่างหนักหน่วง จนมีความคิดว่าอยากจะลอง "นัดเย" กับผู้ชายแปลกหน้าสักคนเพื่อเพิ่มประสบการณ์จริงสำหรับนำมาเขียน "ฉากเอ็นซีแซ่บๆ แบบพริกร้อยเม็ด" ให้ราบรื่นเหมือนเก่า



คมวุฒิ: อาจารย์สอนกฎหมายสายซึน

ผู้ที่ปฏิญาณตนตลอดมาว่าจะไม่คบหากับลูกศิษย์คนใด--ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบัน--กลับพลั้งไปมีสัมพันธ์ทางกายกับอดีตลูกศิษย์แบบตกกระไดพลอยโจน จากที่เคยคิดว่าจะจบแค่ครั้งเดียว ก็กลายเป็นว่าดันมีครั้งที่สองสามสี่ห้าตามมา ชนิดที่ทำเอาจรรยาบรรณซึ่งเคยยึดมั่นถึงคราวสั่นคลอนจนถึงราก



เมื่อสายซึนต้องมาปะทะกับสายยั่ว คนไหนกันที่จะเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ

...โดยเฉพาะเมื่อเขาเป็นฝ่ายหนี และหล่อนเป็นฝ่ายตามล่า!

-----------------

"หนูอยากเป็นแฟนกับอาจารย์ค่ะ"

"ผมไม่คบลูกศิษย์"

ชลทิชาจ้องหน้าเขา "ไม่คบในที่แจ้ง แต่กินในที่ลับได้อย่างงั้นเหรอคะ"

คมวุฒิรู้สึกเหมือนถูกค้อนขนาดใหญ่เหวี่ยงมาฟาดใส่ใบหน้า เขานั่งตัวแข็ง พูดไม่ออก

"แล้วตอนนี้หนูก็ไม่ใช่ลูกศิษย์ของอาจารย์แล้วด้วย เพราะเรียนจบมาตั้งสามปีแล้ว"

หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉาน จ้องหน้าเขาเขม็งด้วยสีหน้าจริงจัง

"ถ้างั้นเอางี้ก็ได้ ต่อจากนี้ หนูจะเลิกนับถืออาจารย์ เลิกเรียกอาจารย์ว่าอาจารย์ ตัดขาดกันไปเลย หนูไม่ใช่ลูกศิษย์ของคุณอีกต่อไปแล้วค่ะด็อกเตอร์คมวุฒิ"

"หยุดเลย ไม่ต้องมาเรียกผมว่าด็อกเตอร์"

"ขอโทษค่ะท่านผู้ช่วยศาสตราจารย์"

เขาแหงนหน้าขึ้นมองเพดานร้าน พลางบ่นพึมพำ "เด็กบ้าอะไรวะเนี่ย"

"หนูไม่ใช่เด็ก เป็นผู้หญิงเต็มตัว อาจารย์ก็เห็นทั้งเนื้อทั้งตัวของหนูมาจนหมดแล้วไม่ใช่เหรอ"