เพียงดอกไม้ขาว 8 คู่

ขณะที่ราตรีกำลังซักผ้า นังกลอยก็เดินมากล่าววาจาถากถาง
“เป็นเมียที่ถูกชังเสียแล้ว..น่าสงสาร..ทนหน่อยนะ ถ้าทนไม่ไหว ก็เอาหน้ามุดคลองตายเสีย”
ผู้ที่นั่งฟังหลับตาคล้ายอดกลั้น
“อีหน้าตุ๊กแก ผู้ชายที่ไหนเขาจะกล้าเอาต่อ”
สิ้นเสียงกระซิบที่ข้างหู ผู้ที่ถูกเหยียดหยามวางผ้าที่กำลังซักลุกขึ้นช้าๆ แววตาไร้ความรู้สึกจับจ้องใบหน้าอีกฝ่าย
เผียะ!!
ใบหน้าของนังกลอยหันไปอีกทางทันที
“กูต้องเสียโฉมก็เพราะมึงอีกลอย เพราะมึง” คราวนี้ทั้งมือทั้งเท้า ศอกเข่าทุบตีสาวใช้ของพิไลอย่างบ้าคลั่ง ด้วยเส้นความอดทนของเธอมันขาดสะบั้นแล้ว
“ว้าย ช่วยด้วย”
บ่าวคนอื่นๆ รีบมาห้าม บ้างก็วิ่งไปบอกพิไล
“ราตรีตบกับนังกลอยที่ท่าน้ำเจ้าค่ะคุณพิไล”
หญิงในชุดผ้าไทยประยุกต์สีม่วงรีบลุกขึ้นแล้วไปที่ท่าน้ำ ก็เห็นว่าคนของตนกำลังอยู่ใต้ร่างเมียรอง พร้อมถูกทุบตีจนแก้มช้ำ มุมปากมีเลือดไหล ผมเผ้ายุ่งเหยิงทั้งสองฝ่าย
“หยุดนะราตรี พวกเอ็งเข้าไปห้ามไว้ จับตัวแม่ราตรีออกมาจากนังกลอยเสียสิ”
สาวใช้คนอื่นๆ มีท่าทีกล้าๆ กลัวๆ ต่างพากันพยายามจับราตรีแยกกับนังกลอยทันที
“อีราตรีมึงเล่นกูทีเผลอ มึงๆ” กลอยปรี่เข้าไปหาราตรีอีกครั้งด้วยความแค้นใจ เธอเป็นคนสนิทของคุณพิไลอย่างไรนายของเธอก็ต้องเข้าข้าง
ราตรีมีหรือจะยอมตกเป็นเป้าให้นังกลอย เธอก็สะบัดตัวสู้กลับเช่นเดียวกัน ภาพหญิงทั้งสองใช้กำลังแย่งชิงความแข็งแกร่งประจักแก่สายตา
“จับแยกกันประเดี๋ยวนี้” พิไลตะคอกลั่น เนื้อตัวคล้ายโกรธจัดที่คนของตนสู้ราตรีไม่ไหว
คนรับใช้กรูเข้าไปจับทั้งสองแยกจากกัน
“บอกมาเรื่องราวมันเป็นมาอย่างไร” ผู้ครองตำแหน่งเมียใหญ่เอ่ยถามทั้งคู่
“จู่ๆ แม่ราตรีก็ปรี่เข้าตบกลอยก่อน แล้วโวยวายกล่าวหากลอยเป็นคนทำให้เสียโฉม”
“อีตอแหล อีกลอยอีเปรตชิงหมาเกิด”
“นี่แม่ราตรี เธอเสียใจจนมาใส่ความคนของฉัน เสียจริตไปแล้ว”
เสียจริตงั้นหรือ ราตรีสะบัดตัวสุดแรงที่มีให้หลุดพันธนาการอีกครั้ง
เผียะ!!! “มึงก็ปากดีอีพิไล มึงวางแผนทำให้กูเสียโฉม อีชาติชั่ว มึงมาจากตระกูลสูงศักดิ์แต่จิตใจต่ำกว่าจัณฑาล” สิ้นคำก็ตบไปที่แก้มขวาอีกฉาด เผียะ!!
“อ้าวอีนี่มึงเป็นหมาบ้าเสียแล้วกระมัง”
“จับมันไว้” พิไลโกรธจัด เธอต้องเอาคืน เมียรองมาตบหน้าเมียใหญ่ไม่ได้
“อีราตรีมึงช่างกล้ามาตบหน้ากู” พิไลที่เข่นฟันด้วยความโกรธ ผู้ที่ถูกตรึงไว้ทั้งสองแขนก็ไม่ละความพยายาม
“ถุยอีใจสัส มึงน่ะเป็นเมียคุณภพทีหลังกู ครั้งแรกคุณภพคือกู”
“มึงอีราตรี” พิไลง้างมือสุดแรง
“จะทำอันใดกันหรือ” ผู้เป็นสามีเพิ่งกลับมาจากทำงานก่อนเวลาอันควร จึงได้มาเห็นภาพนี้เข้า
สาวใช้ต่างพากันก้มหน้านั่งลงกับพื้นปล่อยราตรีเป็นอิสระทันที
“ไยจะตบตีกัน”
“อีนังราตรีมันตบน้องค่ะคุณพี่”
“ราตรีเธอไปตบคุณพิไลทำไม เธอนี่ช่างกำเริบไม่เจียมตัว”
“ใช่ดิฉันไม่เจียม ไม่ควรตบแต่งเป็นเมียรองของคุณ ดิฉันชั่งโง่เขลา ตามืดบอดเพราะคำลวง ยามฉันเจ็บป่วยแม้แต่หางตาคุณภพยังไม่มาสนใจ ฉันต้องเสียโฉมก็เพราะแผนอีนังคุณหนูสูงศักดิ์ที่ทำให้ฉันเป็นเยี่ยงนี้”
“อย่ามาปรักปรำฉันนะอีเลือดไพร่”
“อีกลอยมันเป็นสาวใช้มึง พวกมึงรวมหัวกันกลั่นแกล้งกู”
“หยุดนะ หยุดกล่าววาจาให้ร้ายแม่พิไลนะ เรือนนี้ผู้ที่อยู่ต้องอยู่ในปกครองฉัน และคนในปกครองฉันจะมากล่าวร้าย ตบตีกันเช่นนี้ไม่ได้”
“เช่นนั้นดิฉันก็ไม่ขออยู่ที่เรือนนี้อีกต่อไปแล้ว” ราตรีกล่าวจบก็ยกเท้าถีบไปที่หน้าท้องของพิไลอีกรอบแล้วเดินลงท่าน้ำหมายจะลงเรือ
“หยุดเลยนะแม่ราตรีเธอทำเยี่ยงนี้ไม่เห็นแก่หน้าฉันเลยสักนิด หากจะไปก็ไปแต่ตัว เรือสักลำก็ห้ามนำไป
หญิงสาวหันกลับมามองชายที่เคยปักใจรักด้วยแววตาผิดหวัง
“คงคานี้เป็นพยานไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนฉันจะไม่มีวันรักชายผู้นี้อีกต่อไป ต่อให้มาตายแทบเท้าฉัน ร้องขอความรักจากฉัน ดวงจิตของฉันก็จะไม่เหลียวแลแม้หางตา”
ราตรีกล่าวจบก็กระโดดว่ายไปกลางลำน้ำ ฉันจะกลับไปหาตากับพี่สาว ลาขาดลาก่อนบุรุษที่รวนเร
“ตามมันไปเอาตัวมันมา มันต้องถูกลงโทษ” พิไลสั่งคนในเรือน
“ปล่อยไป ไม่ต้องตาม ลอยคอในน้ำเชี่ยวเช่นนี้ต่อให้เป็นเงือกไม่นานก็คงหมดแรงตาย”

5 เดือนต่อมา
“รื้อให้หมด ค้นให้ทั่วเผื่อมีอะไรที่น่าสงสัยเป็นเบาะแสได้บ้าง”
ข้าวของมากมายที่อยู่ภายในเรือน ถูกรื้อค้นกระจัดกระจาย ตำรายาบางชนิดที่เสียหายเกินจะเก็บไว้ เครื่องเรือนบางอย่างถูกทิ้งบ่งบอกว่าเจ้าของเรือนเตรียมตัวมาอย่างดีเพื่อจะออกจากหมู่บ้านนี้มานานแล้ว
“ไม่เจออะไรเลยขอรับคุณพระ”
“โธ่เอ๊ย!” ไม้ตะพดอันใหญ่กระแทกลงพื้น “เพราะชักช้าพวกมันสองตาหลานถึงหนีไปได้”
“แจ้งข่าวให้เมืองอื่นตามตัวช่วยดีไหมขอรับ”
“ไอ้โง่ ให้ตามหาช่วยเพราะอะไร เอ็งจะให้ข้าบอกว่าเพราะข้าคิดว่ามันสองคนตาหลานเล่นมนต์ดำน่ะหรือ รั้งก็จะมีแต่เสียงหัวเราะเยาะข้าน่ะสิ”
“กลับ!! แล้วเตรียมเรือส่งคนไปตามหามันสองตาหลาน มันคงไปไม่ไกลหรอก เจอตัวมันแล้วก็จับเป็นมาให้ข้า ข้าต้องรู้ว่าวิชาที่พวกมันใช้ มันคือวิชาอะไร”

**สำหรับระบบ ios หากซื้อผ่านหน้าเว็บจะได้ราคาที่น่ารักกว่า