พรสามประการของเทพจิ้งจอก

เยว่เล่อคือเทพจิ้งจอกคนงามสำหรับนางนั้นบุรุษเป็นเพียงของหวานที่ทานได้ตลอดและผลัดเปลี่ยนได้เรื่อยๆอย่างไม่คิดจริงจังจนได้มาพบเจอกับชายซื่อบื้อคนหนึ่งที่ไม่หลงใหลในรูปลักษณ์ภายนอกของนาง


เราพบเจอกันโดยบังเอิญ เขายื่นมือที่ทั้งอบอุ่นและอ่อนโยนมาอุ้มจิ้งจอกหิมะที่ถูกนายพรานยิงจนเกิดบาดแผลฉกรรจ์อยู่ที่ขาหลัง

ในครานั้นหนิงหลงคิดเพียงแค่ว่าในใจของเขารู้สึกสงสารและต้องการช่วยจิ้งจอกน้อย

ไฉนเลยจะคิดว่าจิ้งจอกในอ้อมแขนจะกลายร่างเป็นสาวงามขึ้นมาได้

"ร้องขอสิ่งที่ท่านต้องการมาสิ ไม่ว่าจะเป็นแก้วแหวนหรือว่าเงินทองข้าล้วนแล้วแต่มอบให้ท่านได้ทุกอย่าง"

คนเช่นหนิงหลง เขามิได้สนใจเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว เขามีเจตนาช่วยเหลือมิคิดอยากจะได้สิ่งของใดๆเป็นการตอบแทนการลงแรงในครั้งนี้ อีกทั้งนางกล่าวว่าตัวเองนั้นเป็นเทพเซียน...

เป็นเทพหรือว่าปีศาจเขาก็มิอาจรู้ได้ ทางที่ดีที่สุดเขาควรจะหนีห่างจากนางให้ไกลที่สุดเพื่อความปลอดภัยของชีวิตเขา

นี่เป็นครั้งแรก...ครั้งแรกที่มีคนกล้าเมินเฉยต่อใบหน้าที่แสนงดงามของเยว่เล่อ ดวงหน้าที่งดงามจับสายตานี้ไม่ว่ามองผู้ใด บุรุษเหล่านั้นคร้านจะทำตามที่นางต้องการทุกสิ่งอย่าง

แล้วเจ้ามนุษย์ซื่อบื้อนี่คืออันใดกัน กล้าเมินเฉยต่อนางอย่างนั้นหรือ?

เพราะความเคยชินกับการได้ดั่งใจ ในใจของเยว่เล่อมีความไม่พอใจต่อท่าทางเมินเฉยของหนิงหลงอยู่หลายส่วน

"หากว่าไม่สนใจสิ่งของนอกกายพวกนั้น..เช่นนั้นตัวข้าเล่า ข้าจะยินยอมนอนกับท่านสักครั้งเพื่อแทนคุณการช่วยเหลือในครั้งนี้..."

เมื่อเอ่ยข้อเสนอเช่นนี้ออกไปแล้ว แน่นอนว่าเหล่าบุรุษย่อมไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธ ริมฝีปากบางหยักยิ้มขึ้นมาด้วยความมั่นใจ

หนิงหลงมองใบหน้าของเทพจิ้งจอกด้วยหางตา ก่อนที่เขาจะเดินจากไปโดยมิได้กล่าวคำใด และการเดินจากไปโดยมิกล่าวคำใดออกมาของเขานั้นมันทำให้เยว่เล่อเสียหน้ามากทีเดียว!!

เพราะมันคือการปฏิเสธที่ชัดเจนมากที่สุด!

อย่าให้มีโอกาสได้เจอกันอีกครั้งนะ เพราะว่าเธอจะจับเขากินไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูกเลย!!

.

.

.

.

.