มาเยือนดวงดาวเจ้า เล่ม3 (จบ)

ดาวลากศพ เป็นดาวที่ทั่วทุกจักรวาลต่างหวาดกลัว ทั้งๆ ที่ยุคนี้สามารถเข้าสำรวจดาวได้มากมาย แต่ดาวเพียงดวงเดียวที่ไม่มีใครสามารถเข้าใกล้ได้ คือดาวลากศพ...

ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งมีชีวิตในดาวมีลักษณะใด ข้อมูลไม่เคยถูกสรุปแน่ชัด แต่อนันต์สามารถบอกได้เลยว่าสิ่งมีชีวิตในดาวดวงนั้นคือสัตว์ประหลาด

ในช่วงเวลาที่เคยฝึกงาน เจ้าหน้าที่ที่เคยแอบไปสำรวจดาวลากศพส่งการติดต่อมา ภาพเสมือนที่ถูกถ่ายทอดกลางห้องโถงใหญ่ มันเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง อสูรตัวใหญ่กว่าสามเมตรหันมาทางกล้อง อนันต์ขนลุกไปทั่วร่าง ใบหน้าที่มีดวงตามากกว่าสองดวงคล้ายจดจ้องมาทางเขาจนร่างกายสั่นเป็นลูกนก

แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ พวกเขาอยู่คนละดาว อนันต์เพียงยืนดูภาพถ่ายทอดสดเท่านั้น ทว่าอสูรร่างใหญ่เดินเข้ามาใกล้กล้องมาขึ้นเรื่อยๆ ...เรื่อยๆ ... มันกะพริบตาสองสามครั้ง ก่อนจะแผ่ดเสียงแสบแก้วหูออกมา จนมนุษย์ทุกคนต้องยกมือปิดหู เสียงกล้ามเนื้อบิดดังกร๊อบ กร๊อบ ไปทั่วหอประชุม

ไม่มีใครกล้าส่งเสียง ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงบิดหักของกล้ามเนื้อและกระดูก อนันต์เป็นลมตั้งแต่ตอนนั้น ก่อนที่จะหมดสติ หัวหน้าพูดขึ้นมาว่า “มันแปลงกายเป็นมนุษย์ได้...” และเสียงฮือฮาก็ดังไปทั่ว

เสียงแผ่ดดังของอสูรยังคงดังก้อง คล้ายกับมันกำลังพูดคุย แต่ไม่มีใครฟังออก ในช่วงเวลาที่สติกำลังดับวูบไป มีเสียงแหบเสียงหนึ่งดังก้องในสมอง ‘...แล้วเจอกัน’



.

.

.

'หากวันหนึ่งเราได้พบเจอกัน...'

'ข้าจะทะนุถนอมเจ้าเป็นอย่างดี'



#มาเยือนดวงดาวเจ้า