ขุดรัก

“คุณ ขอฉันอยู่ลำพังคนเดียวบ้างได้ไหม
จะโทรหาใครก็ตามสบาย
เอาเป็นว่าอีกครึ่งชั่วโมงฉันจะเข้าบ้านไปแล้วกัน”
สโรชาพยายามต่อรองขอความเป็นส่วนตัวกับเขา ครึ่งชั่วโมงก็ยังดี

“ไม่เอา ผมไม่ชอบอยู่บ้านใครคนเดียวตามลำพัง มันรู้สึกแปลกๆ”
ราเชนกล่าวออกมา

“งั้นก็กลับไปรอฉันที่ตึกขาวนั้น โอ๊ย จะมากวนใจกันไปถึงไหนเนี่ย”
สโรชาแว้ดใส่เขา เมื่อเหลืออดเต็มที

“โว้วๆ ดุยังกะเสือเลย ไม่น่ารักสักนิด
ถ้าเป็นไอ้ชิตคงไม่พูดอย่างนี้หรอก น่าจะดีใจด้วยซ้ำ”
เขาหาเรื่องวกเข้ามาในสิ่งที่เขาต้องการจะรู้ทันที

“รู้ตัวก็ดี แต่ถ้าจะพูดให้ถูกน่ะ
ฉันขอราเชนคนที่มาทานข้าวเช้าวันนั้นได้ไหม
คนที่ไม่พูดมาก กินอย่างเดียว แล้วก็กลับน่ะ”