พระชายาผู้แสนจืดจางของอ๋องไร้ใจ 绝情王爷的冷淡王妃

ในสายตาเขา นางคือนางมารในชีวิต เขายอมแต่งนางเพราะจำเป็น หากแต่เขาไร้ความรักมอบให้
ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา นางเฝ้าหวังให้เขามอบความรักตอบบ้าง น่าเสียดายที่เขาไม่ได้มีใจแม้แต่น้อย

หนึ่งปีที่นางทุ่มเทให้เขาในฐานะภรรยา แต่ในสายตาเขานางช่างไร้ค่ายิ่ง เขาเฝ้ารอเพียงสตรีที่เขารัก แม้รู้ว่ารอไปก็เท่านั้น ด้วยคนที่เขารักแต่งงานไปแล้ว แต่เขายังเฝ้ารอด้วยความหวัง ไม่อาจหลงลืมนางที่รักเขาสุดใจ
การมองคนที่ตัวเองรักไร้รักตอบและมอบให้เพียงความ
เย็นชาช่างเจ็บปวดยิ่ง

ใจของนางแหลกละเอียดเพราะความเย็นชาที่ได้รับมาตลอดหนึ่งปี
หรือนางควรพอแล้ว และหันกลับมารักตัวเอง