รักเกิดในโรงพยาบาล

พริมารู้สึกว่าตัวเองโชคดี ที่ในช่วงชีวิตเหน็ดเหนื่อยของการเป็นแพทย์ใช้ทุนโรงพยาบาลรัฐ เธอได้พบกับพี่พีร์ หมอฟันหล่อรวยอบอุ่นใจดี ที่เข้ามาซัพพอร์ตจิตใจผ่านทุกอุปสรรคไปด้วยกัน

“...งานหมอมันเป็นแบบนี้ มันเครียด อยู่กับความเป็นความตาย แต่ระบบมันทำให้พริมทำงานเต็มศักยภาพไม่ได้เลย ไม่เข้าใจพวกผู้ใหญ่เลย เค้าจะอยากให้หมอที่อดนอนมาสี่สิบชั่วโมงมาตัดสินชีวิตญาติๆ ตัวเองมั้ย...พริมไม่ไหวอะม้า พริมรู้สึกผิด ไม่รู้ที่ผ่านมารักษาคนไข้เต็มที่ทุกคนรึยัง ไม่รู้ว่ามีเคสไหนหลุดรอดไปเพราะพริมอดนอนจนตรวจไม่ละเอียดมั้ย พริมไม่ไหวอะม้าาา...ฮืออออออ...”

แกรก...

ตอนนั้นได้ยินเสียงเลื่อนเปิดประตูห้อง พริมาหันใบหน้าแดงก่ำเปื้อนน้ำตาไปมองต้นเสียง เห็นพีร์ยืนอยู่ตรงนั้น เขายืนนิ่งอึ้งเมื่อเห็นคนบนเตียงถือโทรศัพท์ร้องไห้หน้าดำหน้าแดง ก่อนเร่งสาวเท้าเข้าหา คว้าพริมามากอดไว้แนบอก ยกมือขึ้นลูบหัวอย่างปกป้องปลอบประโลม

“พี่เพิ่งรู้เรื่องผ่าตัด ขอโทษที่มาช้า” กระซิบกับกลุ่มผมของพริมา เสียงนุ่มสั่นพร่าเจือแววเศร้าใจ ไม่คิดเหมือนกันว่าการเห็นคนตรงหน้าร้องไห้จะทำให้เขารู้สึกอยากเจ็บแทนแบบนี้ “ไม่เป็นไรแล้วนะ”

พริมานิ่งอึ้งไปเล็กน้อย เอ่ยเบาๆ กับโทรศัพท์ที่แนบหู

“แค่นี้ก่อนนะม้า เดี๋ยวพริมโทรกลับ รักม้านะ”

วางสาย ปล่อยโทรศัพท์ลงกับเตียงอย่างอ่อนแรง รับสัมผัสที่ลูบหัวอย่างอ่อนโยน ไออบอุ่นที่โอบล้อมจนรู้สึกตัวเล็กลงและเปราะบาง เธอยอมแพ้แล้ว ยกมือขึ้นโอบกอดอีกฝ่าย ซุกหน้าลงร้องไห้กับอกพีร์

***ฝากเอ็นดูพี่พีร์น้องพริมด้วยนะคะ
***ซื้อในเว็บ/Android ถูกกว่าiOS ค่ะ