เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย

“อ้อมกอดท่านหนาวเหน็บดังเช่นเหมันต์ฤดู เมื่อรักแล้วต้องเจ็บปวดเจียนตาย ข้าขอจากไป อยู่อย่างเดียวดาย ปราศจากรักในทุกชาติภพ แม้พานพบ ก็ไม่ขอรักท่านอีก”

ท่านชาย ‘เทียนเหวิน’ ทายาทสวรรค์ มาศึกษายังสำนักศึกษาซ่างเซียนเหนือตั้งแต่ยังเยาว์ กระทั่งนานนับหลายหมื่นปี ในวันหนึ่งเขาได้ช่วยชีวิต ‘เสี่ยวเหลียน’ เซียนน้อยดอกบัว โดยมอบปราณของตนให้อีกฝ่ายที่บาดเจ็บจากเวทดำชั่วร้าย ในช่วงเวลานั้น คัมภีร์สำคัญของสำนักและหกพิภพถูกขโมยไป

นางคือผู้ต้องสงสัยและเขาเองก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย

นอกจากต้องตามหาคนร้ายตัวจริง นำคัมภีร์กลับมา ขณะเดียวกันเทียนเหวินก็ต้องหาทางช่วยชีวิตเสี่ยวเหลียนไปพร้อมกันก่อนที่นางจะแหลกสลาย เมื่อดวงจิตวิญญาณของนางบอบบางเกินกว่าจะรับปราณเทพยิ่งใหญ่ของเขาไว้ได้

ทว่าต่อมาเทียนเหวินก็ได้รู้ความจริงว่าเรื่องราวระหว่างเขากับนางมีเบื้องหลังผูกพันลึกซึ้ง

“พานพบครานี้ ข้ายอมทำเพื่อเจ้า แม้ต้องสูญเสียทุกอย่าง แต่จะไม่ยอมสูญเสียเจ้าเด็ดขาด”

===
*หากยังมีคำผิด คำตกหล่น ต้องขออภัยด้วยค่ะ ผู้เขียนจะตรวจซ้ำและอัปเดตแก้ไขให้อีกครั้งนะคะ