สาวน้อยหลังอาราม

มู่หรั่นชิวหญิงสาววัย 18 ปี ที่จมน้ำไปเป็นเวลานานจนขาดออกซิเจนและสมองตาย มีชีวิตอยู่ได้เพราะเครื่องช่วยหายใจแต่ไม่รับรู้สิ่งใดมานาน 3 เดือน ในที่สุดนางก็เสียชีวิตวิญญาณทะลุมิติมาอยู่ในโลกใบใหม่ที่ไม่มีอยู่จริง อีกทั้งยังค่อนข้างล้าหลังอีกด้วย

หญิงสาวลืมตามาอีกครั้งในร่างของ มู่หรั่นชิวเด็กสาววัย 13 ปี ที่อ่อนแอ ไร้ความสามารถและยังอารมณ์ร้าย นางหิวจนเป็นลมล้มหัวฟาดพื้นเสียชีวิตไปอย่างกะทันหัน

ทะลุมิติมาทั้งทีคิดว่าตนเองจะมีตัวช่วยดีๆ อย่างคนอื่นเขาบ้าง แต่เปล่าเลย!! นางเป็นเด็กสาวธรรมดาที่อ่อนแอต้องให้น้องชายและน้องสาว วัย 8 และ 6 ปีคอยหาอาหารให้ดื่มกิน เคราะห์ซ้ำกรรมซัด สามพี่น้องต้องมาขออาศัยอยู่ที่อารามดับทุกข์ สถานที่ ที่เปรียบเสมือนโรงเลี้ยงเด็กกำพร้าย่อมๆ หลังวัดแปลกประหลาด ที่ไม่ได้เต็มใจรับเด็กเหล่านี้มาเลี้ยงดูแม้แต่น้อย

มู่หรั่นชิวมีพี่ชายคนโตที่ทึ่มทื่ออยู่อีกคน แต่เขาถูกคัดเลือกเข้าไปเป็นทหารออกรบ ตลอดระยะเวลา 1 ปี มู่หรั่นชิวคนใหม่พยายามส่งจดหมายติดต่อพี่ชายมู่เกอแต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบใดๆ กลับมา 

หน้าที่พี่สาวใหญ่แห่งอารามดับทุกข์กลายเป็นของมู่หรั่นชิวคนใหม่ไปโดยปริยาย นางผู้ไม่มีตัวช่วยใดๆ จะพาฝูงเด็กหัวโตตัวผอมราวกับไม้ขีดไฟเหล่านั้นเอาชีวิตรอดไปได้อย่างไรกัน?



นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นมาโดยสมมติชื่อสถานที่ ตัวละคร ขึ้นมาทั้งสิ้น ไม่มีส่วนหนึ่งส่วนใดตรงกับความเป็นจริงแม้แต่น้อย สิ่งของเครื่องใช้ พืช การเกษตร อุตสาหกรรม กฏหมาย ศาสนา ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่สร้างเสริมขึ้นมาทั้งหมด ไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ในช่วงใดช่วงหนึ่ง ขอผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ