ดวงใจวายุ

กรี๊ด!
หญิงสาวกรีดร้องหลับตาปี๋ ก่อนจะถูกมือของชายผู้นั้นปิดปากแน่น
"ลืมตา" เสียงนั่นช่างคุ้นหูนักสุดท้ายจึงลืมตาตามคำสั่งของเขา
"นาย!"
"ไง คิดว่าจะหนีรอดเหรอ" สิ้นคำแก้วระวีก็แสดงสีหน้าหวาดหวั่นออกมาจนชายหนุ่มนึกขัน
นี่นะหรือผู้หญิงที่กล้าขายตัวเองให้กับ พาทิศเพื่อนของเขา ท่าทางของเธอช่างตรงกันข้าม
'อัพค่าตัว' เขาคิดก่อนที่รอยยิ้มที่มุมปากจะหยักขึ้นเล็กน้อยอย่างเจ้าเล่ห์ ดูสิว่ามีดีอะไรถึงมาเล่นตัวกับเขา
"หาฉันเจอได้ยังไง" ถามไปก็อยากจะตบตัวเองนัก เขาคนนี้มีอิทธิพลมากจริงๆ ไม่อย่างนั้นก็คงหาเธอไม่พบ อีกทั้งการล่วงล้ำที่พักผู้อื่นในยามวิกาลเช่นนี้ยิ่งแล้วใหญ่ เขาไม่ได้หวาดกลัวอะไรเลย แก้วระวีจึงมั่นใจแล้วว่าเขาคงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ดีไม่ดีหากเขาจะฆ่าก็คงไม่กลัวอะไร
"หาเธอนะ...ง่ายจะตาย"
"ปล่อยฉันไปเถอะ" เธอร้องขอเสียงสั่น
"ปล่อยเหรอ! ...ฉันเสียเงินไปตั้งเท่าไหร่ในการพาเธอออกมาจากผับนั่นนะ"