ยากูซ่าพ่อลูกอ่อน

เธอหายไปห้าปี เขาก็กลายเป็นพวกโรคจิตตามหาเธอห้าปีเช่นกัน เป็นคนบ้าในสายตาของลูกน้องนับร้อยนับพัน “ลูกก็มีด้วยกันแล้ว มีอีกคนสองคนจะเป็นอะไร”


เธอหายไปในวันที่เขาตื่นขึ้นมาและนั้นมันทำให้คนที่ไม่ชอบการถูกทอดทิ้งอย่างเขาต้องกลายมาเป็นไอ้โรคจิต ตามหาเมียที่เขาไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ ไม่รู้แม้แต่หน้าตาว่าเป็นยังไง สวยไหมก็ไม่รู้ แต่ที่เขารู้คือ! เขาคือผัวของเธอ และเธอ คือเมียของเขา สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือเธอ ไม่ว่าในตอนนี้เธอจะเป็นยังไง เป็นของใคร เขาจะเอาเธอกลับมาชดใช้เวลาที่ถูกทิ้งไป กล้าดียังไงมาทิ้งเขาไว้ในห้องกว้างๆ นั้นเพียงลำพัง

“ลูกก็มีด้วยกันแล้ว มีอีกคนสองคนจะเป็นอะไร”

“คุณจะบ้าเหรอ เรื่องวันนั้น?...พวกเราแค่พลาด!”

“พลาดแล้วยังไง? สุดท้าย! เด็กตาโตเท่าไข่ห่านคนนั้น ก็ลูกของฉันกับเธอ”

“ลูกของฉันคนเดียวตั้งหาก ฉันเลี้ยงของฉันมาคนเดียว”

“เธอมีสองเพศในร่างเดียวหรือไง ถึงจะท้องเองได้”

“คุณ!!!”

“ยอมรับมาเถอะนะ ลูกมันก็ต้องการพ่อนะ เธอเองก็ต้องการฉัน และ…อีกอย่าง อ้อมกอดของฉันมันอุ่นนะ”

“คุณ คุณมันเกินเยียวยาแล้วนะ”

“แล้วไง เอาเป็นว่าไหนๆ ก็พลาดกันมาก่อนแล้ว มาพลาดอีกสักสองสามคนก็ดีนะ ยังไงฉันก็รวยจนไม่รู้ว่าจะเอาเงินไปทำอะไรอยู่แล้ว เอาไว้เลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย และฉันก็มาดันเลี้ยงได้เป็นร้อยคนเลยนะ หรืออาจจะมากกว่านั้น….”

“ตายซะ ไอ้ฝรั่งครึ่งบาท!!!”