บทลงทัณฑ์จอมมาร

วิรัณดารู้สึกเหมือนมีอะไรมารบกวนบริเวณซอกคอ เธอคิดว่าเป็นเจ้าหิมะจึงปัดออก


“อยู่นิ่งๆ” เสียงห้าวเข้มทำให้เด็กสาวสะดุ้งลืมตาตื่นทันที


“นาย!” เธออุทานอย่างตกใจ แล้วใช้มือน้อยทั้งสองข้างดันตัวผู้เป็นนายออก


“ฉันปล่อยเธอมานานแล้ว วันนี้ได้เวลาแล้ว” พูดจบร่างสูงก็จัดการครอบครองร่างสาวน้อยที่พยามยามดิ้นรน


“อย่าค่ะนายหนูกลัว” วิรัณดานอนยกมือขึ้นไหว้ชายหนุ่มที่นั่งคร่อมร่างเธอที่ น้ำตาไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง เนื้อตัวสั่นเทา เธอพยายามร้องขอชีวิตจากจอมมาร


“ฉันเสียเงินเสียทองเสียหน้าไปกับบ้านเธอตั้งมากมาย ฉันบอกแล้วว่าชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันจะทำยังไงกับเธอก็ได้ ถ้าเธอไม่ให้ฉันทำกับเธอ ฉันก็จะไปทำกับน้องสาวเธอแทนดีไหม” เขาเอ่ยบอกอย่างโกรธจัด มือข้างหนึ่งก็บีบไปที่ปากอวบอิ่มนั้นอย่างแรง


“อย่าค่ะนาย อย่าทำแบบนั้น หนูยอมแล้ว” เด็กสาวเอ่ยตอบเสียงสะอื้นยอมรับชะตากรรมที่จอมมารกำลังจะมอบให้แต่โดยดี ให้ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นจบที่เธอ หญิงสาวจะไม่ยอมให้น้องสาวรับกรรมนี้แทนเด็ดขาด


“ดี” แล้วชายหนุ่มก็กระชากเสื้อผ้าออก จนร่างอวบอิ่มนั้นเปลือยเปล่า เขาขบเม้นไปตามเนื้อขาวผ่องอกอวบอย่างไม่มีความปราณี ปากหนาก็คำรามออกมาอย่างพอใจ กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดตัวเขามาทำให้วิรัณดารู้สึกมึนงง ร่างอวบ เอวคอด ดิ้นพล่าน แต่ไม่กล้าต่อต้าน ความรู้สึกหวาดกลัวและแปลกประหลาด เนื้อตัวของเขาเปลือยเปล่าตอนไหนไม่รู้ วิรัณดามองร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มที่กำลังมัวเมากับร่างอวบของเธอ เธอเผลอเอามือไปลูบที่ต้นแขนของเขาอย่างลืมตัว


“อย่ามาลูบตัวฉัน” พูดจบเขาก็จับมือทั้งสองของเธอมัดเข้ากับหัวเตียงก่อนจะลงชิมเนื้ออวบๆ ขาวผ่องนั้นต่อ โดยไม่สนใจว่าร่างนั้นจะดิ้นพล่านด้วยความเสียวซ่าน อกอวบถูกเขาดูดดึงดั่งเด็กทารก เธอรู้สึกได้ว่าที่อะไรบางอย่างถูไถไปมาตรงหว่างขาเธอ แล้วสิ่งนั้นก็ตรงเข้าไปในกายเธอที่ไม่เคยมีผู้ใดมาลุกล้ำเข้ามา เขาดันพรวดเดียวเข้าไปจนสุด ทำให้เด็กสาวกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บ


“สะดิ้ง มันก็เจ็บแบบนี้แหละเดี๋ยวเธอก็ชอบ”



นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร

แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น

ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ